زیست توده های لیگنوسلولزی: منابعی تجدیدپذیر برای تولید اتانول زیستی

سوخت های فسیلی به دلیل ایجاد آلودگی های فراوان در محیط، جان انسان ها و دیگر موجودات کره زمین را تهدید می کنند. باوجود تغییرات اقلیمی و آلودگی های فراوان، تعداد چشمگیری از کشورهای جهان هنوز از این سوخت های آلاینده استفاده می کنند؛ بنابراین، یافتن سوخت های جایگزین و پاک دغدغه بسیاری از پژوهشگران است. یکی از متداول ترین این سوخت ها، اتانول است که به علت گروه های هیدروکسیل بیشتر و نداشتن گوگرد و نیتروژن در ساختار خود، تمیزتر می سوزد که هم به روش شیمیایی و هم به روش زیستی به دست می آید. تاکنون چهار نسل از اتانول زیستی معرفی شده اند که تولید آنها از ترکیبات لیگنوسلولزی با عنوان نسل دوم شناخته می شود. این ترکیبات شامل زیست توده کشاورزی یا صنعتی اند که ازنظر زیست محیطی پایدار و ازنظر اقتصادی مقرون به صرفه هستند.

مواد و روش‏‏ها:

 رویکرد کلی این مقاله به صورت مقاله مروری روایتی است و تا حد امکان در جستجوی مطالب، رویکرد جستجوی منطقی در پیش گرفته شد. در جمع بندی و تجزیه و تحلیل نهایی اطلاعات سعی شد در هر بخش، از رویکرد مقایسه ای بین روش های مختلف بیان شده استفاده شود.

از میان چهار نسل موجود، نسل دوم اتانول زیستی، به دلیل عدم رقابت با غذای انسان و قابلیت صنعتی شدن بیشتر نسبت به نسل سوم و چهارم، شایان توجه قرار گرفته است؛ درنتیجه، بررسی دقیق فرایند تولید اتانول زیستی نسل دوم از اهمیت ویژه ای برخوردار است. شناخت درست اجزای ترکیبات لیگنوسلولزی، بهینه سازی روش های پیش تیمار و یافتن روش هیدرولیز و تخمیر با بازده بالا ازجمله مواردی اند که باید به دقت بررسی شوند تا این فرایند را از لحاظ صنعتی مقرون به صرفه کند.

بحث و نتیجه ‏گیری:

 باوجود پژوهش های گسترده برای انتخاب مناسب ترین میکروارگانیسم در مرحله تخمیر، همچنان ساکارومایسس سرویزیه و زایموموناس موبیلیس در صدر بررسی ها قرار دارند.