بررسی اثر تنش خشکی بر ارقام گلرنگ و ارائه حدود بحرانی تنش بر اساس دمای پوشش سبز گیاه

در مناطق کم باران، خشکی مهمترین تنش محیطی است که تولید گیاهان را به شدت کاهش می دهد. به منظور بررسی اثر تیمارهای مختلف آبیاری بر برخی صفات زراعی و عملکردی ارقام گلرنگ، آزمایشی به صورت کرت های یک بار خردشده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی، در 3 تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی زرقان در سال زراعی 99-98 انجام شد. سطوح آبیاری (قطع آبیاری در مرحله تکمه دهی 1I، تامین 25، 50، 75 و 100درصد نیاز آبی تا پایان فصل رشد بترتیب 2I، 3I، 4I و 5I) به عنوان کرت های اصلی و ارقام محلی اصفهان، گلدشت، صفه و فرامان به عنوان کرت های فرعی بودند. هر کرت فرعی شامل چهار ردیف کشت به طول 6 متر و فاصله ردیف و فاصله بوته روی ردیف بترتیب60 و 5 سانتی متر بود. در پایان فصل زراعی صفاتی از جمله روز تا رسیدگی، ارتفاع بوته در زمان برداشت، عملکرد اندازه گیری گردید. شاخص تنش آبی گیاه و بهره وری اقتصادی و فیزیکی آب محاسبه شد. تجزیه و تحلیل های اقتصادی نیز انجام شد. میزان آب مورد نیاز هر تیمار به صورت روزانه با روش پنمن مانتیث محاسبه و با استفاده از کنتورهای حجمی اندازه گیری و تحویل گردید. داده های بدست آمده با نرم افزارSAS تجزیه واریانس و مقایسه میانگین ها با استفاده از آزمون LSD انجام شد. بالاترین عملکرد دانه در تیمار تامین 100 درصد نیاز آبی (5I) از رقم فرامان (2688 کیلوگرم در هکتار) و کمترین عملکرد دانه در تیمار قطع آب در مرحله تکمه دهی (1I) مربوط به ارقام صفه و محلی اصفهان بترتیب با عملکردهای 758 و 779 کیلوگرم در هکتار بود که در یک کلاس آماری بودند و تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشتند. بیشترین میزان بهره وری آب آبیاری و بهره وری آب کل بترتیب مربوط به تیمار قطع آبیاری و تیمار آبیاری 75 درصد با مقادیر 383/0 و 274/0 کیلوگرم بر مترمکعب بود. بهره وری اقتصادی آب نیز در تیمار آبیاری 75 بیشتر بود. با در نظر گرفتن کلیه شاخص ها، تیمار آبیاری 75 درصد بعنوان مناسب ترین تیمار آبیاری ارقام گلرنگ تشخیص داده شد.