میزان و عوامل موثر بر بهره مندی از خدمات خانه های بهداشت در شهرستان دماوند

هدف از این پژوهش بررسی میزان و عوامل موثر در بهره مندی مردم از خدمات خانه های بهداشت در شهرستان دماوند بوده است.
این مطالعه مقطعی روی 400 نفر از افراد بالای 30 سال تحت پوشش خانه های بهداشت شهرستان دماوند انجام شده است. برای نمونه گیری ابتدا از میان 27 خانه بهداشت شهرستان دماوند 14 خانه بهداشت با استفاده از جدول اعداد تصادفی انتخاب شدند. در هر روستا نمونه گیری به روش سیستماتیک و متناسب با جمعیت هدف آن روستا و در دو گروه 31 تا 49 سال و 50 سال و بالاتر انجام شد و در نهایت با مراجعه به درب منازل پرسشنامه ها تکمیل گردید. پس از ایجاد بانک اطلاعاتی در نرم افزار SPSS با استفاده از آزمون «کای دو» متغیرهایی که با بهره مندی از خدمت دارای رابطه معنی داری هستند شناسایی و با استفاده از رگرسیون لجستیک سعی در یافتن مدلی برای نشان دادن چگونگی و میزان تاثیر عوامل مختلف بر بهره مندی از خدمت نمودیم.
نتایج این تحقیق نشان می دهد 49.5 درصد از مردان و 77.1 درصد از زنان در فاصله مهرماه 1381 تا اسفند 1382 از خدمات خانه های بهداشت بهره مند شده اند. 24.5درصد از مردان و 20.30 درصد از زنان در مدت فوق از این خدمات بهره مند نشده و 26درصد از مردان و 2.6 درصد از زنان نیز اظهار کرده اند هیچگاه از این نوع خدمات بهره مند نشده اند. متغیرهای موثر بر عدم بهره مندی از خدمات ارایه شده در خانه های بهداشت عبارت بودند از: جنس مرد، شغل آزاد و کارمند، میزان تحصیلات بالا، زمان لازم برای رسیدن به خانه بهداشت بیش از 20 دقیقه، زمان انتظار برای دریافت خدمت در خانه بهداشت بیش از 20 دقیقه، برخورد نامناسب ارانه کننده خدمت، عدم مشاوره با گیرنده خدمت در مورد خدمت ارایه شده، کیفیت نامناسب محیط فیزیکی محل ارایه خدمت، عدم تناسب زمان ارایه خدمت هر کدام با P<0.001 و کیفیت نامناسب ارتباط ارایه کننده خدمت با گیرنده خدمت با P<0.02، اعتقاد به زیاد بودن فاصله زمانی و ایجاد ناتوانی به دنبال ابتلا به پرفشاری خون از زمان حاضر با P<0.02 و عدم اعتقاد به اثر پرفشاری خون بر کاهش طول عمر با. P<0.01 بنابراین میتوان نتیجه گرفت که با مداخله بر عوامل فوق میتوان بهره مندی از خدمت را افزایش داد.