فراوانی قطع اندام ها در اثر سوختگی الکتریکی در بیماران بستری در بیمارستان شهید مطهری تهران

سوختگی های الکتریکی یکی از پر عارضه ترین و ناتوان کننده ترین آسیب ها بوده و یکی از مهم ترین عوارض آن ها قطع اندام هاست. هدف از اجرای این تحقیق، تعیین فراوانی فطع اندام ها به دنبال سوختگی های الکتریکی در بیماران بستری در بیمارستان شهید مطهری تهران است که یکی از مراکز اصلی سوانح و سوختگی در کشور محسوب می شود.
در این پژوهش که به صورت مطالعه توصیفی ساده و گذشته نگر به انجام رسیده است، تمام بیماران مبتلا به سوختگی الکتریکی و بستری از سال 1377 لغایت 1380 مورد بررسی قرار گرفته اند. تعداد این بیماران 106 نفر بود که همگی از نظر سن، جنس، ولتاژ موختگی، وسعت و عمق سوختگی، قطع اندام ها، انجام فاشیاتومی، دبریدمان، اسکاروتومی، پیوند پوست و ترومای همراه بررسی شدند.
از 106 بیمار تحت بررسی، 19 درصد دچار قطع اندام شده بودند که 30 درصد آنها زن و 10 درصد کودکان زیر 10 سال بودند. میزان سوختگی الکتریکی در کودکان و زنان ایرانی بیش از سایر تقاط دنیا می باشد. میزان قطع اندام ها در اثر سوختگی الکتریکی ناشی از ولتاژ کم (کمتر از 1000 ولت) نیز 55درصد می باشد. بیشترین میزان فراوانی قطع اندام ها (35 درصد) مریوط به گروه سنی 19-29 ساله است. وسعت سطح سوختگی در 30 درصد افرادی که دچار قطع اندام شده اند 39-30 درصد بود و 75 درصد از آنها دچار سوختگی های درجه III بودند. تنها 10 درصد از افراد دچار قطع اندام قبلا فاشیاتومی و 80 درصد آنها قبلا حداقل یک نوبت دبریدمان شده بودند. همچنین 45 درصد از این افراد دچار ترومای همراه و اکثرا به صورت شکستگی همزمان اندام بودند.
با توجه به نتایج فوق بر ضرورت آموزش همگانی در پیشگیری از سوختگی الکتریکی تاکید میشود. خصوصا این که آمار سوختگی ناشی از برق گرفتگی در منزل در کشور ما نسبت به سایر کشورها بالاتر است. همچنین با توجه به اهمیت اسکاروتومی و فاشیاتومی در پیشگیری از آسیبهای برگشت ناپذیر عروقی و عصبی و انجام آن در درصد کمی از بیماران تحت مطالعه، بر ضرورت آموزش و انجام این دو عمل ساده جراجی توسط پزشکان اورژانس تاکید می گردد.