ویژگی ها، تظاهرات بالینی و فراوانی رپولاریزاسیون زودرس بطنی در کودکان

 مقدمه:

 ویژگی های بالینی رپولاریزاسیون زودرس بطنی در کودکان در جهت پیشگیری از وقوع عوارض قلبی و مرگ ناگهانی، بسیار مهم است. مطالعه ی حاضر با هدف بررسی ویژگی ها، تظاهرات بالینی و فراوانی رپولاریزاسیون زودرس و فراوانی آریتمی های بطنی و دهلیزی در این کودکان انجام گردید.

این مطالعه ی توصیفی- تحلیلی به صورت گذشته نگر بر روی پرونده ی 78 کودک بین سنین 5 تا 18 سال مبتلا به آریتمی دهلیزی یا بطنی طراحی گردید. بروز رپولاریزاسیون زودرس بر اساس الگوی قطعه ی ST به دو دسته ی بدخیم و خوش خیم و بر اساس درگیری لیدهای قلبی تحتانی و لترال به سه دسته ی ریسک پایین، متوسط و بالا تقسیم بندی شد.

در بین 78 پرونده ی مورد بررسی فراوانی رپولاریزاسیون زودرس برابر (32-13 :CI 95 درصد) 21/8 درصد بود. 56/25 درصد از بیماران در گروه خوش خیم قرار داشتند. 75 درصد از کودکان مبتلا به رپولاریزاسیون زودرس بطنی علایم بالینی داشته اند که شایع ترین علامت، تپش قلب (78/12 درصد) بود. شایع ترین آریتمی ها با منشا بطنی تاکی کاردی و فیبریلاسیون بطنی 87/21 و 25/6 درصد بودند. شایع ترین آریتمی ها با منشا دهلیزی، به ترتیب تاکی کاردی حمله ای فوق بطنی (50 درصد)، فلاتر دهلیزی (9/37 درصد)، تاکی کاردی دهلیزی (6/25 درصد)، فیبریلاسیون دهلیزی (3/12 درصد) بود. بین نوع آریتمی و رپلاریزاسیون، رابطه ی معنی داری وجود داشت.

مطالعه ی حاضر که نشان دهنده ی وجود فراوانی نسبتا بالای رپولاریزاسیون زودرس بطنی در کودکان بود و همچنین وجود نسبتا بالای آریتمی های دهلیزی و بطنی در آن ها، می توان نتیجه گرفت که کودکان با رپولاریزاسیون زودرس لازم است که از نظر وجود آریتمی های قلبی مورد بررسی قرار بگیرند.