مقایسه شاخص DMFT بین دوقلوهای تک تخمکی و دو تخمکی

علیرغم تحقیقات بیشماری که در زمینه پوسیدگی دندان به عمل آمده، هنوز بسیاری از جنبه های اتیولوژیک بیماری از جمله ارث، مبهم است. هدف از این مطالعه، بررسی مقایسه ای میانگین شاخص DMFT در دوقلوهای تک تخمکی (Monozygotic) و دو تخمکی (Dizygotic) می باشد.
تحقیق به صورت توصیفی – تحلیلی و مقطعی انجام شد. با توجه به این اصل که دوقلوهای(Monozygotic) MZ، ژنتیک یکسان دارند و تفاوت آنها ناشی از محیط است و از طرفی شباهت دوقلوهای (Dizygotic) DZ نیز در حد خواهر و برادرهای معمولی می باشد، لذا به نظر می رسد مقایسه این دو گروه با هم جهت تعیین غالب بودن یکی از دو عامل محیط و ارث آسانتر باشد. بر این اساس 50 جفت دو قلوی 12-6 سال (21 جفت MZ و 29 جفت DZ) مورد معاینه قرار گرفتند. تشخیص نوع زیگوسیتی با هم جنس بودن، مقایسه گروه خونی، مشابهت 9 حالت فیزیکی (رنگ چشم، مو، پوست) شکل (بینی، چانه، لبها، گوشها) ابعاد دستها و قد انجام گرفت. دندانهای افراد مورد مطالعه به روش محدود مطابق با روش پیشنهادی سازمان بهداشت جهانی معاینه شدند. تجربه پوسیدگی با شاخص های DMFT و dmf و بهداشت دهان با شاخص دیری برآورد گردید. از تست های T، Mann – whitney u و ضریب همبستگی Spearman برای آنالیز آماری استفاده شد.
نتایج نشان دادند که شباهت شاخص (DMF، dmf) بین دوقلوهای MZ بیشتر از DZ بوده، اما معنی دار نمی باشد. میانگین(DMF، dmf) بین دوقلوهایMZ و DZ اختلاف معنی دار ندارد (بین گروهی). اعضای هر جفت دوقلو اعم از MZ یا DZ از نظر عوامل محیطی همچون مقدار مصرف مواد قندی و بهداشت دهان مشابه می باشند. در کل نمونه ها، شاخص DMFT با شاخص دیری و مقدار مصرف مواد قندی ارتباط دارد و این ارتباط از نظر آماری معنی دار می باشد.
در کل می توان نتیجه گرفت که عوامل محیطی نسبت به عوامل ژنتیکی در ایجاد پوسیدگی دندان موثرترند.