استراتژی های مقاومت و باز اندیشی: تجربه ی زنان در فرایند نابرابری جنسیتی درون خانواده

نابرابری جنسیتی در سطوح و اشکال متفاوت، سال های متمادی است نظر پژوهشگران، تحلیلگران و متخصصان حوزه های مختلف را جلب نموده است و تفسیرها و تعبیرهای مختلفی از آن به عمل آمده است. تغییرات حاصل از مدرن شدن جوامع سبب افزایش آگاهی در زنان شده است و نگرش جدیدی را در آن ها ایجاد کرده است. در نتیجه افزایش آگاهی، زنان شروع به بازاندیشی کرده و راهبردها و استراتژی هایی را در جهت مقاومت در برابر اعمال نابرابری اتخاذ کرده اند. لذا هدف ما در این پژوهش کشف تفسیر و تجربه ی زنان از شکل های نابرابری جنسیتی درون خانواده و راهبردها و پیامدهای حاصل از آن است. رویکرد پژوهش کیفی و روش اجرای آن روش گراندد تیوری می باشد. نمونه گیری مبتنی بر نمونه گیری هدفمند و گلوله برفی با حداکثر تنوع است. با 27 نفر از زنان 38-18 ساله ی ساکن در شهر اصفهان مصاحبه نیمه ساختار یافته انجام شده است. یافته ها با استفاده از روش کدگذاری نظری تجزیه و تحلیل شده است. در نهایت 8 مقوله اصلی کشف شد که عبارت اند از: بی عدالتی رفتاری، کنترل و مراقبت از حریم خصوصی، ضعف در حمایت مالی، چالش های احساسی، ضعف گزینشی و عملکردی، ناهنجاری تعاملی، تخصیص نقش سنتی و ابراز توانمندی. و در آخر مقوله هسته مرکزی دوگانگی عاطفی و منطقی زنان به عنوان مقوله هسته کشف گردید. نتایج حاصل از مصاحبه ها بیانگر این امر است که تبعیض ها و نابرابری هایی که در میان دختران و پسران در خانواده ها اعمال می شود، برای دختران باعث سخت شدن گذران زندگی روزمره ی آنان یا به عبارتی تنگنای زیست جهانشان شده است؛ لذا به دنبال تنگنای زیست جهان، عادت واره ی زنانه ای با مولفه هایی چون زیر بار ظلم نرفتن، مقاومت، اعتراض و اثبات خود در زنان شکل گرفته است.