تاثیر هشت هفته تمرین در آب کم عمق بر تعادل ایستای نظامیان مبتلا به آسیب زانو

هدف :

هدف از پژوهش حاضر، تاثیر هشت هفته تمرین در آب کم‌عمق بر تعادل ایستای نظامیان مبتلا به آسیب زانو بود.

روش ها :

آزمودنی‌های این تحقیق 46 نفر از نظامیان استان خراسان‌شمالی که مبتلا به آسیب زانو بودند، به‌صورت هدفمند و به‌طور داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. آزمودنی‌ها به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش23 نفر،  میانگین و انحراف معیار سن (سال) 6/62 ±‌33/65، قد (سانتی‌متر) 6/95±‌183، وزن (کیلوگرم) 2/80±‌76/75و گروه کنترل 23 نفر، میانگین و انحراف معیار سن (سال) 97/6±‌45/34، قد (سانتی‌متر) 7/41±‌181، وزن (کیلوگرم) 3/20±‌71/66تقسیم شدند. برای سنجش تعادل ایستا از آزمون لک لک استفاده شد. برای تجزیه‌وتحلیل یافته‌ها از روش‌های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و روش آمار استنباطی (آزمون شاپیرو ویلک، تی وابسته و تی مستقل) استفاده شد.

یافته ها :

نتایج نشان داد تفاوت معناداری بین پیش‌آزمون و پس‌آزمون در گروه آزمایش وجود دارد (0/001=P). در گروه کنترل تفاوت معناداری بین پیش‌آزمون و پس‌آزمون در تعادل مشاهده نشد (0/393=P). همچنین بین گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری یافت شد (0/001=P).

نتیجه گیری :

بر اساس یافته‌های تحقیق حاضر می‌توان نتیجه گرفت تمرین در آب کم‌عمق بر تعادل ایستای نظامیان مبتلا به آسیب زانو معنادار است. این امر می‌تواند نشان‌دهنده اثر‌بخشی بیشتر انجام تمرینات در آب کم‌عمق باشد. بنابراین، تمرین در آب را
می‌توان به‌عنوان یکی از روش‌های بهبود تعادل ایستا در افراد مبتلا به آسیب‌های زانو توصیه کرد.