سنگ زایی و جایگاه زمین ساختی توده‏ های آذرین درونی متاآلومین غنی از پتاسیم آفتابرو-قلیچ‏ کندی (جنوب بویین‏ زهرا): شواهدی از داده‏ های ایزوتوپی Sr-Nd

توده‏ های آذرین درونی آفتابرو و قلیچ‏ کندی در 40 کیلومتری جنوب‏ باختری بویین‏ زهرا از توابع استان قزوین جای دارند و در کمان ماگمایی ارومیه- دختر از پهنه ساختاری ایران مرکزی رخنمون پیدا کرده اند. این توده‏ های متآلومین ترکیب حد واسط با سرشت کالک آلکالن پتاسیم بالا تا شوشونیتی نشان می دهند. این سنگ ها بیشتر از جنس کوارتز-مونزونیت هستند و در سنگ‏ های آتشفشانی و آذرآواری ایوسن تزریق شده‏ اند. برپایه داده‏ های زمین‏ شیمیایی، غنی‏ شدگی از عنصرهای LREE نسبت به HREE و LILE نسبت به HFSE و کاهش شدید مقدار Nb، Ti و P و افزایش Pb نشانه پیدایش ماگما در پهنه فرورانشی حاشیه قاره‏ ای است. در نمونه‏ های منطقه آفتابرو مقدار εNd برابربا 1/4+ تا 3/2+ و نسبت ایزوتوپی 87Sr/86Sr برابربا 7047/0 تا 7051/0 است؛ اما در نمونه‏ های قلیچ‏ کندی مقدار εNd (2/1- تا 2/3-) کمتر و نسبت ایزوتوپی87Sr/86Sr برابربا 7061/0 تا 7063/0 است. سن مدل (TDM2) برای توده آذرین درونی آفتابرو برابربا 492/0 تا 635/0 میلیارد سال پیش است؛ اما برای قلیچ‏ کندی برابربا 919/0 تا 07/1میلیارد سال پیش است. داده‏ های زمین‏ شیمیایی توده آذرین درونی آفتابرو به خوبی گویای خاستگاه گوشته‏ ای متاثر از سیال های رهاشده از صفحه فرورانشی هستند؛ اما این داده ها برای توده آذرین درونی قلیج‏ کندی نشان دهنده اختلاط هیپربولیک یک قطب ماگمای مافیک جدایش‏ یافته از گوشته با یک قطب فلسیک و یا هضم سنگ‏ های پوسته قاره‏ ای نوپروتروزوییک در جایگاه فرورانشی هستند.