بررسی تاثیر حالتهای مختلف کنترل رسوب بر سواحل اطراف دهانه آبگیر جانبی

تامین آب موردنیاز با حداقل رسوبات از اهداف مهم در انحراف آب از رودخانه ها می باشد که بعضا از سازه هایی با آرایش مختلف ‏جهت کنترل رسوبات به ‏آبگیرها ‏استفاده ‏می شود. موضوع مهمی که علاوه بر کنترل رسوب باید مورد توجه جدی قرار گیرد، تاثیر ‏این سازه ها و سناریوهای کنترل رسوب بر محیط اطراف ‏آبگیرها در ‏رودخانه ها شامل ‏سواحل و محل تاسیسات جانبی در اطراف ‏دهانه آبگیر می باشد. در این تحقیق به طور آزمایشگاهی در یک کانال مجهز به سیستم چرخشی ‏رسوب و ‏دارای بستر متحرک ‏ناشی ‏از حرکت دیونها، تاثیر این سازه ها شامل آستانه، آبشکن و صفحات مستغرق بر سواحل اطراف دهانه آبگیر 90 درجه در ‏قالب چهار ‏سناریوی ‏کنترل رسوب تحت شرایط ‏آبگیری مختلف مورد ارزیابی قرار گرفت. نظر به تغییرات بی وقفه رقوم بستر در این شرایط، جهت ارزیابی دقیق آبشستگی در مجاورت سواحل، بعد از رسیدن بستر به تعادل ‏دینامیکی، سری زمانی آبشستگی برای نقاط بالادست تا پایین دست اطراف دهانه آبگیر در سواحل طرفین کانال اصلی استخراج شد و مورد پردازش قرار گرفت. نتایج نشان ‏می دهد که در اطراف دهانه آبگیر، به دلیل تاثیر عوامل مختلف بر جریان، رفتارهای متفاوتی مشاهده می شود. در حالیکه وجود آبشکن، در نسبت های آبگیری مورد تحقیق، ‏به طور متوسط باعث افزایش حدود 72 و 34درصد بترتیب در عمق و طول ناحیه آبشستگی در پایین دست دهانه آبگیر می شود، وجود صفحات مستغرق کاهش 37درصدی ‏طول ناحیه مذکور را موجب می شود و در نسبت آبگیری 12/0، افزایش حدود 66 درصد در عمق ناحیه رخ می دهد ولی در نسبت آبگیری 18/0 کاهش حدود 24‏درصد رقم می خورد.‏