بررسی کاتالیست های مورد استفاده در تجزیه تک پیشرانه مایع بر پایه آمونیوم دی نیترامید و معرفی کاتالیست مناسب

تحقیق در حوزه رانشگرهای فضایی با توجه به نیاز به ماهواره هایی که امکان ماندگاری بالا در مدار و قابلیت کنترل داشته باشند از موضوعات مورد توجه محققان جهان در سال های اخیر بوده است. چنانچه در ساختار ماهواره از سیستم پیشرانش استفاده نشود، پس از گذشت مدت زمان کوتاهی، به دلیل عدم توانایی در کنترل وضعیت و تنظیم مدار، عمر ماهواره به پایان خواهد رسید. لذا استفاده از سیستم رانشگر، اجتناب ناپذیر می باشد. در بین رانشگرهای مورد استفاده، رانشگر کاتالیستی هیدرازینی از موقعیت بسیار مطلوبی برخوردار است اما از آنجا که هیدرازین، سرطانزاست لذا تحقیقات برای جایگزینی این تک پیشرانه ادامه دارد که سرانجام تک پیشرانه مایع برپایه آمونیوم دی نیترامید (ADN) معرفی شده است. تجزیه تک پیشرانه مایع بر پایه ADN نیازمند کاتالیستی مناسب است که این فرایند را به بهترین شکل ممکن انجام دهد. مرور فعالیت های صورت گرفته در این مقاله نشان داد که بیشترین کاتالیست های مورد استفاده برای تجزیه تک پیشرانه مایع بر پایه ADN، مس، پلاتین و مس-پلاتین برپایه گاما آلومینای تقویت شده با لانتانیم است.