مقایسه ی تاثیر ترکیب های اتری به عنوان الکترون دهنده های درونی نوین بر کاتالیست های زیگلر - ناتا برای پلیمریزاسیون پروپیلن

در این پژوهش، 3،1- دی متوکسی-2،2- بیس (متوکسی متیل) پروپان (راندمان: 85%)، 5،5- بیس (متوکسی متیل)-3،1- دی اکسان (راندمان 89%)، 1- متوکسی-2،2- بیس (متوکسی متیل) بوتان (راندمان: 98%)، 3،1- دی متوکسی-2-  3- متوکسی-2،2- بیس (متوکسی متیل) پروپوکسی) متیل)-2- (متوکسی متیل) پروپان (راندمان: 78%) و 1-(2،2- بیس(متوکسی متیل) بوتوکسی)-2،2- بیس (متوکسی متیل) بوتان (راندمان: 93%) به عنوان الکترون دهنده های درونی نوین با روش ویلیامسون سنتز شدند. اترهای سنتز شده با فناوری های GC، FT-IR و NMR شناسایی شدند. کاتالیست های زیگلر - ناتا بر پایه ی MgCl2 با نسبت های مولی بهینه از الکترون دهنده های درونی سنتز شده (ID/Mg)، و همچنین بدون الکترون دهنده ی درونی تهیه شدند. سپس پلیمریزاسیون پروپیلن با کاتالیست های تهیه شده و همچنین با کاتالیست صنعتی زیگلر - ناتا، با و بدون الکترون دهنده ی بیرونی، در حضور تری اتیل آلومینیوم به عنوان کمک کاتالیست و هیدروژن به عنوان عامل انتقال زنجیر انجام شد. تاثیر الکترون دهنده های درونی اتری نوین بر فعالیت کاتالیست، پاسخ دهی به هیدروژن کاتالیست های تهیه شده، انحلال پذیری در زایلن، وزن مولکولی متوسط وزنی، توزیع وزن مولکولی، درجه ی بلورینگی و ویژگی های گرمایی پلی پروپیلن های تولید شده بررسی شد. درنهایت کارایی کاتالیست های زیگلر - ناتای تهیه شده بر پایه ی MgCl2 با الکترون دهنده های درونی جدید بر ویژگی های پلی پروپیلن های تولید شده، با یک دیگر و همچنین با کاتالیست صنعتی زیگلر - ناتای دارای الکترون دهنده ی درونی دی ایزوبوتیل فتالات و کاتالیست بدون الکترون دهنده ی درونی مقایسه شدند.