تولید بیودیزل از زیست توده ریزجلبک بومی ایران

تولید سوخت های تجدید پذیر و جایگزینی تدریجی آن ها به جای سوخت های فسیلی یکی از چالش های اصلی پژوهشگران در دهه های اخیر بوده است. بیودیزل یکی از این سوخت ها می باشد که از منابع گوناگون تولید شده و در موتورهای دیزلی مورد استفاده قرار می گیرد. در این کار پژوهشی، بیودیزل از روغن ریزجلبک گونه دونالیلای بومی ایران به دو روش تر و خشک تولید شد و ویژگی های سوختی آن مورد بررسی قرارگرفت. نتیجه ها نشان داد که روش تر، بازده بالاتری نسبت به روش خشک دارد. به طوری که بازده استخراج روغن در روش تر 4/17 درصد  و در روش خشک 2/10 درصد به دست آمد. مدت زمان استخراج روغن نیز در روش تر به دلیل حذف مرحله های خشک نمودن و نمک زدایی به طور چشمگیری کوتاه تر از روش خشک می باشد. بنابراین در استفاده از زیست توده ریزجلبک بومی ایران، روش تر از پتانسیل بالایی برای تولید بیودیزل برخوردار است. مناسب ترین بازده استخراج در روش تر در دمای 60 درجه سلسیوس و مدت 30 دقیقه به دست آمد. نتیجه ها نشان داد که نوع روش استخراج تاثیر معنی داری بر پروفیل اسیدهای چرب و ویژگی های بیودیزل تولیدی ندارد. زنجیر اسیدهای چرب در لیپید استخراج شده ریز جلبک دونالیلا از 14 تا 20 کربن دارد که بخش عمده آن را اسید پالمیتیک (62/36%) و اسید استیاریک (08/19%) تشکیل می دهد.