بررسی تاثیرات آستانه های مالکیت نهادی بر اهرم مالی و سیاست تقسیم سود در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

سهامداری نهادی یکی از سازوکارهای حاکمیت شرکتی محسوب شده نه تنها به علت وجود تخصص و دانش نقش نظارتی بهتری بر مدیران دارا هستند که همچنین می توانند در هم راستا نمودن تصمیمات با اهمیت شرکت با منافع خود تاثیرگذار باشند. اینکه سهامداران نهادی با لحاظ آستانه های مالکیتی چگونه بر تصمیمات مدیران در قبال اهرم مالی و سود سهام پرداختی تاثیر می گذارند سوالی اصلی تحقیق است. در پژوهش حاضر تعداد 143 شرکت در بازه زمانی 1398-1392 انتخاب شده اند، یافته های تحقیق نشان می دهند که تاثیر سهامدار نهادی بر اهرم مالی حاصل دو مقادیر آستانه های مالکیت نهادی و درنتیجه سه رژیم رفتاری متفاوت برای اهرم مالی است. در رژیم های رفتاری اول و دوم، مالکیت نهادی تاثیرات منفی و معنی داری بر اهرم مالی داشته که با افزایش میزان مالکیت ضریب کاهشی آن شدت می پذیرد؛ اما در مقادیر مالکیت نهادی بالاتر از آستانه دوم تاثیر معنی داری بر اهرم مالی تایید نمی گردد. در ارتباط با تاثیر مالکیت نهادی بر سود سهام پرداختی نیز یک مقدار آستانه های شناسایی گردیده که بر هر دو رژیم تاثیر مالکیت نهادی بر سود سهام پرداختی مثبت و معنی دار بوده اما در مقادیر بالای مقدار آستانه ای ضریب تاثیر افزایش قابل توجهی نشان می دهد.