نسبت دین شناسی رضا بابایی با الهیات عملی
رضا بابایی از دینپژوهان معاصر است که بیشترین التفات را به الهیات عملی دارد، به نحوی که میتوان رویکرد الهیاتی او را الهیات عملی دانست. او دغدغه رنج و درد انسان را دارد و مسیر درست دینشناسی را حرکت از انسان و جامعه به سوی دین میداند و تصریح دارد که بقا و زوال ادیان در گرو حقانیت یا عدم حقانیت نیست، بلکه به توانایی ادیان در پاسخگویی به نیازهای خاص انسان برمیگردد. در آثار او جهتگیریهای کلانی وجود دارد که میتوان آنها را مولفههای الهیات عملی در دینپژوهی رضا بابایی نامید، که از آن جمله است: تاکید بر لزوم التفات الهیات به نیازهای انسان، دردمندی و غم درد و رنج انسان داشتن، التفات جدی به معرفتهای برونمتنی، اولویت دادن به قرایت عرفانی-اخلاقی از دین، و جزمگریزی و پرهیز از قرایتهای انحصارگرایانه. در متن مقاله سعی شده است که شواهد دال بر وجود این مولفهها در آثار او به تفصیل بررسی شود.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.