ترس از COVID-19 در کاربران رسانه های اجتماعی، عوامل همبسته: یک مرور سیستماتیک

پیام:
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی/اصیل (دارای رتبه معتبر)
چکیده:
پیش زمینه و هدف

سازمان جهانی بهداشت بیماری کووید 19 را به عنوان یک پاندمی اعلام کرد. قرنطینه و دوری از فعالیت های اجتماعی عادی منجر به محبوبیت روزافزون شبکه های اجتماعی شد. در همین حال، ترس و اضطراب در میان کاربران شبکه های اجتماعی افزایش یافت. هدف از این مطالعه مروری سیستماتیک، شناسایی عوامل مرتبط با ترس از COVID-19 در بین کاربران رسانه های اجتماعی است.

مواد و روش کار

کلمات کلیدی این مطالعه در پایگاه های داده Scopus، PubMed، Web of Science و ScienceDirect جستجو شده و همه مقالات اصلی مرتبط تا آگوست 2021 بررسی شدند. درمجموع 172 مقاله مرتبط شناسایی شد که پس از حذف موارد تکراری (28)، و غربالگری عناوین و چکیده ها (107)، متون کامل 37 مطالعه باقیمانده ازنظر دارا بودن شرایط و معیارهای ورود به پژوهش مورد ارزیابی قرار گرفته و 25 مقاله در این بررسی گنجانده شده است.

یافته ها: 

جمع بندی مقالات مروری نشان داد، استفاده از رسانه های اجتماعی در دوران همه گیری COVID-19 مستقیما با گسترش هراس و ترس در ارتباط بود. بیشترین استفاده از رسانه های اجتماعی فیسبوک، واتس اپ، اینستاگرام، توییتر، یوتیوب، تلگرام، لینکدین، تیک تاک، اسکایپ، زوم، ویبو، تلویزیون و منابع دولتی بوده است. تاثیر شبکه های اجتماعی بر هراس در این دوره های حساس، به سن، جنسیت، تحصیلات و فرهنگ بستگی دارد. نتایج این مرور سیستماتیک نشان داد که زنان، افراد متاهل، افراد دارای سابقه اضطراب، افسردگی، بیماری های جسمی و مزمن و همچنین افرادی که به طور منظم ورزش نمی کردند، بیش از دیگران هراس را تجربه می کردند. دنبال کردن صفحات پزشکی در رسانه های اجتماعی و نیز پست کردن مجدد و اشتراک گذاری اطلاعات COVID-19 در رسانه های اجتماعی با ترس بیشتر در ارتباط بود.

بحث و نتیجه گیری:

 اگرچه رسانه های اجتماعی می توانند نقشی محوری در افزایش آگاهی عمومی و غلبه بر محدودیت های ناشی از COVID-19 از طریق کاهش ادراک خطر، تقویت روابط اجتماعی، و پیشگیری از ترس از خرید در دوران قرنطینه به واسطه خرید آنلاین ایفا کنند، اما ممکن است به طور غیرمستقیم منجر به انتشار گزارش های کذب و افزایش اضطراب شوند.

زبان:
فارسی
صفحات:
280 تا 301
لینک کوتاه:
magiran.com/p2508326 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!