ارزیابی اکتیویته ویژه لوتسیوم-177 تولیدی به دو روش مستقیم و غیرمستقیم با استفاده از رآکتور تحقیقاتی تهران

در پژوهش حاضر به بررسی امکان تولید رادیونوکلید لوتسیوم-177، Lu177، در رآکتور تحقیقاتی تهران، TRR، پرداخته شده است. Lu177 با داشتن ویژگی‏های واپاشی هسته‏ای مناسب و هم‏چنین رفتار شیمیایی مطلوب، یک رادیونوکلید ایده‏آل جهت تهیه رادیوداروهای درمانی است. برخی از رادیوداروهای حاوی Lu177 در حال حاضر در کشور در درمان انواع سرطان استفاده می‏شود و بسیاری از آن ها تحت آزمایشات بالینی هستند. رادیونوکلید Lu177 را می‏توان یا مستقیما از طریق واکنش Lu177Lu(n,γ)176 یا به طور غیرمستقیم طی واکنش تولید کرد. بازده پرتودهی Lu177 در هر دو مسیر تولید به صورت تجربی در 14 روز تابش در شار نوترونی حرارتی 1-s 2-cm 1013×5، تعیین شده و با محاسبات نظری مربوطه مقایسه شد. اثر شار نوترون حرارتی بالاتر و هم‏چنین کاهش درصد غنی سازی Yb176 بر تغییرات اکتیویته / اکتیویته ویژه حاصل، با استفاده از نرم افزار متلب به صورت تیوری مورد بررسی قرار گرفت. مشخص شد در هر دو روش تولید، شار نوترون بالاتر منجر به تولید اکتیویته / اکتیویته ویژه بالاتر می‏شود. با این‏حال، هیچ تاثیری بر سرعت افت اکتیویته ویژه طی دو هفته پس از پایان پرتودهی ندارد. به‏علاوه استفاده از  ایتربیم-176 با غنای پایین‏تر در روش غیرمستقیم، منجر به کاهش اکتیویته ویژه سریع تر طی دو هفته پس از پایان پرتودهی می شود.