درهم تنیدگی و وفاداری دوربری کوآنتومی در مدل هایزنبرگ XXZ با اندرکنش های چندگانه

در این مقاله، مدل هایزنبرگ XXZ دو کیوبیتی با اندرکنش ژیالوشینسکی-موریا تحت مدل کالگرو-موزر نوع ، که هر یک از اسپین ها تحت تاثیر میدان های مغناطیسی همگن و ناهمگن قرار دارند در نظر گرفتیم. با فرض اینکه حالت اولیه سیستم  باشد، اثر فاصله نسبی بین اسپین ها، واهمدوسی ذاتی، میدان مغناطیسی، اندرکنش ژیالوشینسکی-موریا و پارامترهای مربوط به حالت اولیه سیستم را بر دینامیک درهم تنیدگی کوآنتومی بررسی کردیم. نتایج نشان داد که با افزایش فاصله نسبی بین اسپین ها، درهم تنیدگی کاهش می یابد. به علاوه با اعمال میدان مغناطیسی ناهمگن و در نظر گرفتن اندرکنش ژیالوشینسکی-موریا اثر واهمدوسی ذاتی بر دینامیک درهم تنیدگی قابل مشاهده است. همچنین از ماتریس چگالی دو کیوبیتی مدل هایزنبرگ XXZ در حضور اثر واهمدوسی به عنوان یک کانال کوآنتومی برای انتقال حالت های کوآنتومی از فرستنده به گیرنده استفاده کردیم. با استفاده از سنجه وفاداری کوآنتومی، اثر پارامترهای مختلف را بر کیفیت حالت کوآنتومی انتقال یافته مورد مطالعه قرار دادیم. مشاهده کردیم که با اعمال میدان مغناطیسی ناهمگن و در نظر گرفتن اندرکنش ژیالوشینسکی-موریا، وفاداری کوآنتومی میانگین از حداقل وفاداری کوآنتومی میانگین بیشتر است یعنی  .Fave>2/3