الگوی مشارکت والدین در فرایند آموزش مجازی مدراس ابتدایی: مطالعه کیفی در دوران همه گیری کووید-19

در دوران همه‌گیری کووید- 19 و غیر حضوری شدن آموزش، مشکلات زیادی برای والدین و دست‌ اندرکاران آموزش به خصوص در مدارس ابتدایی به دلیل بی‌سابقه بودن شرایط پیش‌آمده و نبود تجربه قبلی و الگوی مدون ایجاد شد. هدف از این مطالعه کیفی کاوش تجارب والدین، معلمان، مدیران مدراس در این دوران به منظور ارایه الگویی تجربی از فرایند مشارکت والدین در آموزش مجازی دانش‌آموزان مدارس ابتدایی است. داده‌های پژوهش از طریق مصاحبه‌های نیمه ‌ساختار یافته با والدین، معلمان و مدیران مدارس ابتدایی شهر تهران در سال تحصیلی 1399 و 1400 گردآوری شد. داده‌های به دست آمده در دو مرحله کدگذاری دور اول و کدگذاری دور دوم یا کدگذاری الگو بر اساس روش‌های کدگذاری اکتشافی مایلز و همکاران (2020) ، تحلیل شد. یافته‌های پژوهش نشان داد عوامل سه گانه بهبود تجربیات آموزشی دانش‌ آموزان، حمایت عاطفی و تعامل و ارتباط با محیط و مدرسه، والدین را به سوی «مشارکت در آموزش مجازی دانش‌ آموزان» سوق می‌دهد. این مشارکت در دو بعد مراقبت آموزشی و نظارت و کنترل فرزندان نمود پیدا می‌کند. مشارکت والدین و اجتماع مدرسه در شرایط یکسانی رخ نمی‌دهد و متاثر از عوامل نهادی و زیرساختی، استفاده از توانایی‌ های والدین در اجرای برنامه درسی و حمایت آن‌ها از یادگیری فرزندان است. شرکت‌کنندگان گزارش دادند کاربرد روش‌ های تعاونی و کمک‌ رسانی و روش‌ های مبتنی بر فعالیت ‌های اجتماعی منجر به درک مشارکت والدین به عنوان ضرورتی اجتماعی و مدنی شد و در بهبود فرایندهای تدریس و یادگیری دانش‌آموزان اثر داشت. نتایج حاصل از این پژوهش می‌ تواند به عنوان چارچوبی برای مدارس و موسسات آموزشی در جهت استفاده از ظرفیت والدین خصوصا در آموزش مجازی به عنوان راهبردی مکمل مورد استفاده قرار گیرد.