اثر گرایش استراتژیک سبز بر پیامدهای سبز با نقش میانجیگری سرمایه فکری سبز (مورد مطالعه : شرکتهای کوچک و متوسط در شهرک صنعتی آراسنج قزوین)

در حال حاضر بسیاری از شرکت‌ها برای اجرای استراتژی‌هایی که می‌توانند پایداری زیست‌محیطی فرآیندهایشان را با موفقیت افزایش دهند، تلاش می‌کنند. این مطالعه با تکیه بر نظریه‌های سرمایه فکری سبز و دارایی‌های مکمل، به دنبال بررسی مکانیزمی را که به موجب آن شرکت‌ها می‌توانند یک استراتژی سبز (به عنوان مثال، محیط‌زیست) را به عملکرد نوآوری فرآیند سبز برتر تبدیل کند، بوده است. بطورکلی هدف این پژوهش بررسی تاثیر قصد استراتژیک سبز بر عملکرد نوآوری فرآیند سبز با نقش میانجی سرمایه فکری سبز بوده است.

این تحقیق از جنبه هدف کاربردی و ازنظر شیوه گردآوری اطلاعات، تحقیقی توصیفی – پیمایشی از نوع همبستگی است. سطوح مدیریت شرکتهای کوچک و متوسط در شهرک صنعتی آراسنج قزوین 213 که حجم نمونه 137 نفر از بین آن‌ها انتخاب و با پرسشنامه اقتباسی که روایی و پایایی آن تایید شده موردسنجش قرارگرفته است. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌ها جمعیت شناختی و استخراج شاخص‌های مرکزی از آمار توصیفی و نرم‌افزار24 SPSS و برای تجزیه‌وتحلیل آمار استنباطی از مدل معادلات ساختاری و از نرم‌افزار PLS2 Smart استفاده‌شده است.

قصد استراتژیک سبز یک شرکت تاثیرات مثبتی بر سه جنبه سرمایه فکری سبز دارد. به نوبه خود، این سه جنبه اثرات مثبتی بر عملکرد نوآوری فرآیند سبز دارند. علاوه بر این، سرمایه سازمانی سبز به طور مثبت اثر سرمایه رابطه‌ای سبز را بر عملکرد نوآوری فرآیند سبز تعدیل می‌کند،

نشان می دهد که سرمایه فکری سبز نقش واسطه ای در رابطه بین هدف استراتژیک سبز شرکت و عملکرد نوآوری فرآیند سبز ایفا می کند، و همچنین به ادبیات مربوط به اجرای استراتژی سبز کمک می کنند.