پایداری هوازی سیلاژ ذرت تلقیح شده با جدایه های جدید باکتری اسید لاکتیک جدا شده از منابع مختلف

پایداری هوازی از ویژگی های مهم در ارزیابی کیفیت سیلاژ ذرت است. هدف از مطالعه حاضر، انتخاب جدایه های باکتری اسید لاکتیک جدا شده از منابع مختلف با قابلیت بهبود ویژگی های تخمیری و ارزیابی اثر تلقیح این جدایه ها بر پایداری هوازی سیلاژ ذرت و جلوگیری از رشد ریزجانداران بیماری زا و فاسدکننده سیلاژ طی قرار گرفتن در معرض هوا بود. جدایه های باکتری اسیدلاکتیک جدا شده از منابع مختلف، برای ارزیابی تولید متابولیت ها، کاهش pH و فعالیت ضد میکروبی در عصاره آبی به دست آمده از علوفه ذرت تلقیح شدند. 121 جدایه از منابع مختلف در آزمایشگاه جدا شد، تجزیه و تحلیل توالی 16S ریبوزومی DNA، جدایه های نماینده برای تایید حضور گروه های غالب استفاده شد. توالی جدایه های مختلف باکتری های لاکتیک اسید، درجه شباهت بالایی به جدایه های نوع بانک ژن با شباهت 99 و 100 درصد نشان دادند. پنج جدایه باکتری های اسیدلاکتیک که بهترین نتایج را نشان دادند، به علوفه ذرت تلقیح و 105 روز در سیلوهای آزمایشی سیلو شدند، سپس، طی هشت روز تحت آزمایش پایداری هوازی قرار گرفتند. نمونه های سیلاژ در صفر، چهار و هشت روز پس از قرار گرفتن در معرض هوا برای تعیین تغییرات در ترکیبات شیمیایی، فرآورده های تخمیر و ارزیابی تغییرات میکروبی برای تعیین فساد هوازی جمع آوری شدند. نتایج نشان داد، که همه سیلاژها دارای تخمیر خوب با مقدار pH پایین (کمتر از80/3) و غلظت کم اتانول هستند. پایداری هوازی سیلاژ ذرت با بالا بودن اسید استیک و کاهش جمعیت مخمرها همراه بود. تمام جدایه ها باعث افزایش پایداری هوازی سیلاژ ذرت شدند. این نتایج مزیت تلقیح میکروبی را اثبات کرد. بهترین جدایه ی آزمایشی، لاکتوباسیلوس فرمنتوم بود، زیرا باعث pH پایدارتر و تولید بیشتر اسید استیک، کاهش بالاتری از جمعیت مخمرها در سیلاژ ذرت تلقیح شده با این جدایه ی باکتری شد و بدین ترتیب فساد هوازی کاهش یافت.