اثر تجویز توام تیامین و ویتامین C بر کاهش میزان مرگ در بیماران مبتلا به سپسیس شدید: کارآزمایی بالینی تصادفی شده

 مقدمه:

 سپسیس، یک سندرم پاسخ التهابی سیستمیک با منشا عفونی است و سالانه تعداد زیادی به آن مبتلا می شوند. سپسیس یکی از عوامل مهم مرگ و میر است که روش های گوناگونی برای کاهش آن مورد بررسی قرار گرفته است. مطالعه ی حاضر، به بررسی اثر تجویز توام تیامین و ویتامین C بر کاهش میزان مرگ در بیماران مبتلا به سپسیس شدید پرداخت.

در این مطالعه ی کارآزمایی بالینی تصادفی شده، 86 بیمار مبتلا به سپسیس شدید به دو گروه 43 نفری درمان و شاهد تخصیص یافتند. گروه درمان، تیامین 600 میلی گرم خوراکی هر 12 ساعت و ویتامین C با دوز mg/kg 50، وریدی روزانه به مدت 96 ساعت به همراه درمان استاندارد، و گروه شاهد، درمان استاندارد را دریافت نمودند. پیامد درمانی (بهبود یا مرگ)، مدت زمان بستری و مدت اتصال به ونتیلاتور برای بیماران دو گروه ثبت شد. همچنین، سطح پروکلسیتونین (Procalcitonin) PCT و CRP نیز در ابتدا و پس از 96 ساعت اندازه گیری و ثبت گردید.

شانس پیامد مرگ در گروه درمان به طور معنی داری پایین تر از گروه شاهد به دست آمد (0/913-0/116 :95 درصد CI، 0/033 = P، 0/32 = OR). مدت زمان بستری در بیمارستان در گروه درمان به طور میانگین حدود 7 روز بود که به طور معنی داری کمتر از گروه شاهد بود. همچنین، میانگین مدت بستری در ICU در گروه درمان، به طور معنی دار، کمتر از گروه شاهد به دست آمد.

تجویز ترکیب ویتامین C و تیامین در بیماران سپسیس می تواند منجر به کاهش مدت بستری در بخش مراقبت های ویژه و بیمارستان و نیز کاهش سطح سرمی فاکتورهای التهابی و کاهش مرگ این بیماران شود.