ارزیابی تاثیر سایکوسل و سالیسیلیک اسید برخصوصیات رشدی، فیزیولوژیک و عملکرد اسانس گیاه بادرنجبویه (Melissa officinalis L.) تحت شرایط تنش خشکی

با توجه به اینکه گیاه بادرنجبویه از گیاهان دارویی مهم است، آزمایشی به منظور بررسی اثرات سایکوسل و سالیسیلیک اسید در شرایط تنش خشکی بر خصوصیات زراعی، بیوشیمیایی و میزان اسانس این گیاه، به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی با سه تکرار در مزرعه ای واقع در شمال غربی یاسوج در سال های 1398 و 1399 انجام شد. تنش خشکی به عنوان عامل اصلی در سه سطح 35 (شاهد)، 70 و 90 درصد ظرفیت زراعی و فاکتور فرعی شامل سایکوسل در دو سطح (صفر و 1000 میکرومولار) و اسید سالیسیلیک در دو سطح (صفر و 1000 میکرومولار) بود. نتایج به دست آمده نشان داد که محلول پاشی سالیسیلیک اسید و سایکوسل تاثیر معنی داری بر عملکرد اسانس، درصد اسانس، ارتفاع بوته، وزن تر و خشک اندام هوایی و وزن تر و خشک ریشه و میزان آنزیم های سازگار کننده گیاه به تنش مانند کاتالاز، پراکسیداز و مالون دی آلدیید داشت و باعث افزایش این صفات در شرایط تنش خشکی گردید. بیشترین میزان عملکرد اسانس (1/8 کیلوگرم درهکتار) متعلق به تیمار 35% ظرفیت مزرعه به همراه محلول پاشی با سایکوسل و اسید سالیسیلیک بود. میزان افزایش فعالیت آنزیم های کاتالاز، پراکسیداز و مالون دی آلدیید در بالاترین سطح تنش رطوبتی به همراه محلول پاشی با سایکوسل و اسید سالیسیلیک نسبت به شاهد به ترتیب (73%)، (74%) و (80%) بود. بطور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که گیاه دارویی بادرنجبویه واکنش مثبتی به محلول پاشی اسید سالیسیلیک و سایکوسل نشان داد و کاربرد این مواد تاثیر مطلوبی در جبران صدمات ناشی از تنش خشکی در این گیاه داشت، و می توان این نتایج را برای مناطقی با شرایط آب و هوایی منطقه مورد مطالعه پیشنهاد کرد.