مروری بر بهینه سازی فرمول بندی و سازوکار خودترمیمی پوشش های پلی اوره
پلیمرهای خودترمیم شونده بهعنوان دستهای از پلیمرهای هوشمند طبقهبندی میشوند که قابلیت محافظت و جلوگیری از ایجاد نقص ساختاری در سطوح مختلف را دارند. پلیاورتان و پلیاوره از جمله پوششهایی هستند که امروزه در کاربردهای صنعتی گوناگون مورد توجه قرار گرفتهاند. پوششهای پلیاوره در مقایسه با پوششهای پلیاورتان باوجود فرایند شکلگیری مشابه دارای خواص متفاوتی هستند که از جمله آن میتوان به مقاومت کششی بالاتر و زمان پخت کوتاهتر پلیاوره اشاره کرد. اساس عملکرد سازوکار خودترمیمی در پلیاوره شامل موارد گوناگونی است که ناشی از معرفی روزافزون اجزایی با قابلیت پلیمری شدن و در نهایت ترمیم آسیبهای بهوجود آمده در مواد هستند. راهحل کاربردی دیگر، استفاده از واکنشهای شیمیایی پیوسته است که باعث شکلگیری پیوندهای شیمیایی و جبران آسیبهای بهوجودآمده بر روی مواد مختلف میشود. در این گزارش بهمنظور یافتن فرایندهای موثر خودترمیمی به بررسی سازوکارهای ذاتی و غیرذاتی مرتبط با پوششهای پلیاوره پرداخته شده است. همچنین، بهینهسازی و اصلاح فرمولبندی در جهت دستیابی به پوششهای خودترمیمی با خواص مکانیکی بالا در کوتاهترین زمان ممکن مورد بحث قرار خواهد گرفت. انتخاب نوع و نسبت دیایزوسیاناتها، همچنین گسترشدهنده زنجیر میتواند تاثیر قابلتوجهی در تسریع فرایند خودترمیمی و بهبود کارایی این نوع پوششها در طی فرایند آمادهسازی پوششهای پلیاوره داشته باشد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.