ارزیابی حضور ژن های انتقالی مقاوم به آنتی بیوتیک های وابسته به پلاسمید در جزایر ژنومی اسینیتو باکتر بومانی جدا شده از نمونه های کلینیکی

اسینتوباکتربومانی یکی از مهم ترین عوامل عفونت های بیمارستانی است. توانایی فوق العاده در کسب مقاومت دارویی در مقابل طیف وسیعی از آنتی بیوتیک ها را دارد. سویه های مقاوم به چند دارو MDR و تولیدکننده بتالاکتاماز AmpC این باکتری، عامل بیماری های عفونی جدی در بخش های مختلف بیمارستانی و در افراد بستری می باشد و درمان این عفونت ها به علت مقاومت گسترده نسبت به داروهای ضد میکروبی با مشکلات جدی مواجه است. هدف از مطالعه تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی اسینتوباکتر بومانی و بررسی احتمال وجود ژن های کروموزومی و پلاسمیدی مقاوم به آنتی بیوتیک ها در جزایر ژنومی این باکتری بود.

در این مطالعه 60 ایزوله از گونه های اسینتوباکتر بومانی از نمونه های بالینی جمع آوری شد. آزمون حساسیت ضد میکروبی با استفاده از روش دیسک دیفیوژن و روش PCR برای شناسایی ژن های کروموزومی و پلاسمیدی مقاوم به آنتی بیوتیک ها (dha، cit و mox) انجام شد.

بیشترین مقاومت در آمپی سیلین (3/98 %) و کمترین مقاومت در کولیستین (%35) بود. مقاومت بیش از 90% در 12 آنتی بیوتیک از 15 آنتی بیوتیک مشاهده شد.60 ایزوله 34/98% نسبت به بیش از 8 آنتی بیوتیک مقاوم بودند و فقط یک نمونه به همه حساس بود. فراوانی ژن های dha، cit و mox به ترتیب 1 (%2)، 7 (%12) و 27 (%46) بود. 24 ایزوله (%40) برای هر سه ژن منفی بودند. فراوانی ایزوله های حاوی ژنهایmox  با مقاومت آنتی بیوتیکی رابطه مستقیم داشت (05/0 ≤p).

نتایج نشان دهنده درصد بالای فراوانی ژنهایmox  است که با مقاومت آنتی بیوتیکی رابطه مستقیم دارد، با این حال حضور این ژنها و رابطه آنها با میزان مقاومت آنتی بیوتیکی نیاز به بررسی بیشتری دارد. مقاومت بالای اسینتوباکتر بومانی به آنتی بیوتیکها بسیار نگران کننده بود، زیرا کنترل و درمان این باکتری را مشکل می سازد. تنها آنتی بیوتیک موثر قابل استفاده در درمان عفونت های مرتبط کولیستین می باشد که مقاومت به آنهم در حال افزایش است.