اثربخشی آموزش نظریه ذهن بر کاهش مشکلات سازش یافتگی کودکان پیش دبستانی

مهارت های اجتماعی ضعیف موجب پرخاشگری، اضطراب و افسردگی در کودکان میشود. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش نظریه ذهن بر کاهش مشکلات سازش یافتگی کودکان پیش دبستانی انجام شد.

روش پژوهش: 

این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری را کودکان پسر پیش دبستانی ملاصدرا در شهرستان قدس در استان تهران در سال تحصیل 1397-98 تشکیل دادند. تعداد40 نفر از کودکان پیش دبستانی با مشکلات سازش یافتگی به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل 20 نفره قرار داده شدند. کلیه آزمودنی ها 8 جلسه آموزشی را گذرانده و پرسشنامه مشکلات سازش یافتگی راتر را در سه نوبت تکمیل نمودند. ابزار پژوهش شامل آزمون نظریه ذهن و مقیاس اختلالات رفتاری راتر (1967) بود. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل کوواریانس چندمتغیره و با استفاده از نرم افزار SPSS23 تحلیل شد.

نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که آموزش نظریه ذهن بر کاهش اختلال کمبود توجه، رفتار ضداجتماعی و ناسازگاری اجتماعی کودکان پسر پیش دبستانی اثر داشته است و تغییرات در طول زمان پایدار بوده اند.

بر اساس یافته های این پژوهش، آموزش نظریه ذهن میتواند به عنوان شیوهای برای کاهش میزان مشکلات سازش یافتگی کودکان پیش دبستانی مورد استفاده قرار گیرد.