تاثیر استفاده از پوست پرتقال (Citrus Sinensis) به عنوان جاذب زیستی بر خواص کیفی و مقدار فلزات سنگین روغن کنجد حاصل از پرس سرد

امروزه به دلیل معایب روش‏های متداول حذف فلزات سنگین، استفاده از ضایعات کشاورزی و محصولات فرعی حاصل از فرآوری مواد غذایی به عنوان جاذب زیستی مورد توجه قرار گرفته است. در این مطالعه تاثیر غلظت و زمان هم‏زدن پوست پرتقال بر ویژگی‏های کیفی و مقدار فلزات سنگین (سرب، آهن، مس، کادمیوم و آرسنیک) در روغن کنجد حاصل از پرس سرد بررسی شد. نتایج نشان داد که غلظت پوست پرتقال و مدت زمان هم‏زدن تاثیر معنی‏دار بر ویژگی‏های کیفی و مقدار فلزات سنگین داشت (05/0>p). نسبت به نمونه شاهد مقادیر دی‏ان و تری‏ان کونژوگه، اندیس پراکسید، درصد اسیدهای چرب آزاد و کلروفیل برای نمونه حاوی 6 گرم بر لیتر پوست پرتقال به‏ترتیب 10/68، 66/50، 61/49، 15/44 و 76/65 درصد کاهش یافت ولی مقدار کاروتنویید و پلی‏فنول کل به‏ترتیب 03/8 و 30/37 درصد افزایش پیدا کرد. همچنین دی‏ان و تری‏ان کونژوگه، اندیس پراکسید، درصد اسیدهای چرب آزاد و کاروتنویید تا 30 دقیقه و کلروفیل تا 45 دقیقه هم‏زدن کاهش و فنول کل تا 45 دقیقه هم‏زدن افزایش یافت. نسبت به نمونه شاهد مقدار سرب، آهن، مس، آرسنیک و کادمیوم به‏ترتیب 31/24، 49/43، 16/47، 49/36 و 53/21 درصد در نمونه روغن حاوی 6 گرم بر لیتر پوست پرتقال کاهش یافت. مقدار سرب، آهن، مس، آرسنیک و کادمیوم نسبت به نمونه شاهد به‏ترتیب 87/35، 65/50، 12/56، 81/47 و 50/21 درصد با افزایش زمان هم‏زدن تا 60 دقیقه کاهش یافت. نتایج نشان داد که پوست پرتقال به عنوان جاذب زیستی می‏تواند باعث بهبود کیفی، کاهش فلزات سنگین روغن و ایجاد ارزش افزوده گردد.