فاکتورهای دموگرافیک، تظاهرات بالینی و عاقبت درمانی در بیماران مسموم با داروهای مهارکننده ی بازجذب انتخابی سروتونین

مقدمه:

 داروهای مهارکننده های بازجذب انتخابی سروتونین (SSRIs) یکی از شایع ترین دسته های دارویی هستند که منجر به مسمومیت می شوند. هدف این مطالعه، بررسی مشخصات دموگرافیک، علایم بالینی و عاقبت درمانی بیماران مسموم با SSRI می باشد.

در این مطالعه ی مقطعی گذشته نگر، از داده های بیماران مسموم با SSRIs که در سال 1398 در بخش مسمومین بیمارستان خورشید دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بستری شده بودند، اطلاعات دموگرافیک، توکسیکولوژیک و کلینیکال بدو ورود مورد بررسی قرار گرفت.

از 6631 بیمار بستری با تشخیص مسمومیت، 66 بیمار (1 درصد) به دلیل مسمومیت با SSRI در بیمارستان بستری شده بودند. شایع ترین داروی مسمومیت، سیتالوپرام (39/4 درصد) و بعد از آن سرترالین (37/9 درصد) بود. میانگین سنی بیماران 25/9 سال و اغلب آن ها را زنان (90/9 درصد) و با مسمومیت عمدی (78/8 درصد) تشکیل می دادند. تهوع و استفراغ (43/9 درصد) شایع ترین علامت بالینی بودند. 20 بیمار (30/3 درصد) سینوس تاکی کاردی داشتند که اکثرا مربوط به سرترالین بود (26/7 درصد). 2 بیمار (3 درصد) با سیتالوپرام دچار تشنج شدند و تنها در یک بیمار سمیت سروتونین با سیتالوپرام رخ داد. طول مدت بستری در بیماران 1/54 ± 0/56 روز بود. هیچ کدام از متغیرهای مورد بررسی عامل پیش گویی کننده ی طول مدت بستری نبودند.

در این مطالعه، شایع ترین SSRIs عامل مسمومیت، سیتالوپرام و پس از آن سرترالین بود. همه ی بیماران با اقدامات حمایتی و با بهبودی کامل مرخص شدند، اما جهت ارزیابی اثرات مسمومیت این داروها نیاز به مطالعات در بازه های زمانی طولانی تر و با حجم نمونه ی بیشتر وجود دارد.