بررسی نقش ریسک های کلیدی در توقف استحصال گاز ترش با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری (مطالعه موردی صنعت پالایشگاه گاز)

مدیریت ریسک واحد، یک جزء حیاتی از مدیریت پالایش گاز محسوب می شود که اگر به خوبی مدیریت نشود ممکن است به توقف تولید منجر شود. هدف از این مطالعه ارایه یک مدل ساختاری برای واکاوی نقش و تاثیرگذاری متغیرها بر توقف فرآیند تولید گاز در پالایشگاه گاز می باشد.

این مطالعه به منظور بررسی ریسک های کلیدی در توقف استحصال گاز ترش در واحد شیرین سازی گاز پالایشگاه گاز واقع در عسلویه به صورت توصیفی-تحلیلی انجام گرفت.
جهت تجزیه وتحلیل ریسک های واحد، ابتدا از روش نمودار استخوان ماهی استفاده شده و سپس مدل سازی داده ها برای حادثه توقف تولید استحصال گازترش پالایشگاه با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری انجام گرفت. جهت مدل سازی و تحلیل از نرم افزارهای SPSS 24 و Smart PLS 2 استفاده گردید.

یافته ها:

 نتایج مطالعه نشان داد که «ریسک مرتبط با متغیر محیط» با ضریب مسیر 0/943 و آماره تی 103/791، «ریسک مرتبط با تامین هزینه» با ضریب مسیر 0/937 و آماره تی 95/168، «ریسک مرتبط با پیاده سازی سیستم های مدیریتی» با ضریب مسیر 0/847 و آماره تی 35/236، «ریسک حوادث» با ضریب مسیر 0/791 و آماره تی 25/410، «ریسک مرتبط با زمان» با ضریب مسیر 0/758 و آماره تی 15/121 و ریسک مرتبط با خطای انسانی با ضریب مسیر 0/712 و آماره تی 11/215 به ترتیب با ضریب اهمیت مسیر بیشتر نسبت به سایر ریسک ها بر ریسک توقف تولید موثر می باشند. همچنین با مقایسه ضرایب مسیر مربوط به ریسک ها می توان دریافت که تاثیر هر یک از ریسک ها نسبت به توقف تولید با یکدیگر متفاوت است.

نتیجه گیری:

 باتوجه به یافته های پژوهش، متغیرها و مولفه های قابل ردیابی مختلفی روی شاخص توقف تولید در صنعت گاز تاثیرگذار می باشد؛ بنابراین لازم است نقش این ریسک ها در وقوع رویداد بررسی گردد و برنامه ریزی مناسبی جهت پیشگیری از خسارت به پالایشگاه گاز اتخاذ گردد.