بررسی اثرات نیترات کلسیم و فسفیت پتاسیم بر عمر انباری و برخی صفات کیفی پرتقال تامسون ناول

پرتقال از محصولات مهم مرکبات است که احتمال فساد و پوسیدگی آن در تمامی مراحل برداشت و پس از برداشت وجود دارد. استفاده از عناصر معدنی به خصوص کلسیم و پتاسیم می تواند اثر مهمی در افزایش کیفیت میوه و عمر انباری آن داشته باشد. بدین منظور پژوهشی در سال 1398 در شهرستان قایم شهر انجام شد که در این پژوهش محلول پاشی نیترات کلسیم (صفر، 2 و 4 گرم بر لیتر) و فسفیت پتاسیم (صفر، 5/1 و 3 گرم بر لیتر) در اواخر مهرماه در سه مرحله به صورت هفتگی و به صورت دستی انجام شد. سپس یک هفته پس از پایان تیمارها، عملیات برداشت با قیچی باغبانی انجام گرفت. میوه ها پس از شستشو، به مدت سه ماه در دمای معمولی نگهداری شدند. پارامترهای مختلفی از قبیل صفات مورفولوژیکی، بیوشیمیایی، آنتی اکسیدانی، عناصر، آنزیم ها و بازارپسندی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که کاربرد غلظت های بالاتر نیترات کلسیم و فسفیت پتاسیم موجب بهبود صفات اندازه گیری شده در روز برداشت شده است که دلیل احتمالی آن نقش این تیمارها در افزایش مقاومت دیواره سلولی و پارامترهای کیفی از جمله قند میوه می باشد. میوه های تیمار شده با نیترات کلسیم و فسفیت پتاسیم خواص آنتی اکسیدانی، سفتی و مواد جامد محلول بیشتر و هم چنین افت وزن و پوسیدگی کمتری در انبار داشتند. ارزیابی بازارپسندی نیز حاکی از آن بود که استفاده از تیمارهای 4 گرم بر لیتر نیترات کلسیم و 3 گرم بر لیتر فسفیت پتاسیم موجب حفظ کیفیت میوه ها در طول انبارداری شده است.