بررسی پراکنش پده زارها در استان مرکزی

پیام:
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی/اصیل (بدون رتبه معتبر)
چکیده:

درخت پده از جمله گونه های درختی است که در استان مرکزی نیز در حاشیه رودخانه ها و مناطقی با دسترسی بالا به آب زیرزمینی به صورت طبیعی می روید. برای اجرای تحقیق، ابتدا اقدامات مربوط به مرحله شناخت عرصه و دریافت اطلاعات پراکنش پده زارها در استان مرکزی با بررسی منابع موجود، مراجعه به مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی و اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان انجام شد. از طریق عملیات میدانی و با پیمایش در اطراف عرصه پده زارهای مربوط به هر یک از شهرستان های ساوه، تفرش، خمین و محلات با دستگاه موقعیت یاب جهانی (GPS) و اپلیکیشن اندازه گیری مساحت با جی پی اس اندروید، مساحت هر عرصه برداشت و روی گوگل ارث بارگذاری و محدوده دقیق عرصه تعیین شد. پس از ترسیم پلیگون های پده زارها در گوگل ارث، فایل های مربوط به نرم افزار ArcMap 10.4 منتقل و تبدیل به لایه پلیگونی یکپارچه به فرمت شیپ فایل شد. سپس، نقشه پراکنش کل پده زارهای مربوط به هر شهرستان تهیه شد. همچنین، نقشه های درصد شیب، جهت جغرافیایی و ارتفاع از سطح دریا از نقشه رقومی ارتفاع استان و نقشه های کاربری اراضی و شیپ فایل رودخانه های اصلی و فرعی و آبراهه ها، لایه فاصله از رودخانه و برخی ویژگی های خاک استان مرکزی نیز تهیه و در کلاس های مختلف برای هر یک از عرصه پده زارهای مربوط به 4 شهرستان ترسیم شد. براساس یافته های این پژوهش، مساحت کل عرصه پده زارها با پیمایش زمینی به مقدار 27/447 هکتار به دست آمد که بیشترین آن مربوط به ساوه با 25/279 هکتار است، درواقع، بیشتر بودن طول رودخانه در ساوه یکی از دلایل افزایش سطح پده زارها در این شهرستان است. پده زارها در ارتفاع کمتر از 1650 متر تا 1900 متر از سطح دریا و بیشتر در فاصله کمتر از 200 متر با رودخانه در همه جهت های جغرافیایی در شیب کمتر از 8درصد حضور دارند. به طور کلی پده زارهای استان در بافت سبک تا نیمه سنگین خاک در اسیدیته بین 2/7 تا 3/8 با میزان هدایت الکتریکی کمتر از یک دسی زیمنس بر متر مستقر شده اند. یافته های تحقیق می توانند در اصلاح، حفاظت و احیای رویشگاه پده زارها در عرصه های تخریب یافته نقش موثری داشته باشند.

زبان:
فارسی
صفحات:
51 تا 62
لینک کوتاه:
magiran.com/p2519876 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!