ارزیابی تاثیر ریزوباکتری های محرک رشد جداسازی شده از خاک های زراعی بر محتوای یونی گیاه گوجه فرنگی (Lycopersicon esculentum Mill.) تحت تنش خشکی

استفاده از عوامل زیستی در جهت افزایش رشد گیاهان و مقاومت آن ها در برابر انواع تنش ها، اهمیت ویژه ای دارد. در این تحقیق باکتری های محرک رشد گیاه از نمونه های خاک جداسازی و پس از شناسایی توانایی آن ها در کمک به مقابله گیاه گوجه فرنگی در برابر تنش خشکی ارزیابی گردید. نمونه برداری از خاک های مزارع گندم و جو اطراف کرج انجام شد و پس از جداسازی و خالص سازی اولیه ی باکتری های حل کننده فسفات، تثبیت کننده ی نیتروژن و تولیدکننده ی سیدروفور به ترتیب با استفاده از محیط کشت PVK، تکنیکPCR برای شناسایی ژنnifH و محیط کشت CAS-آگار جداسازی شدند. سپس با استفاده از جدایه های شناسایی شده تحمل آن ها در برابر خشکی با محیط حاوی پلی اتیلن گلیکول سنجیده شد. درنهایت نشاء گیاه گوجه فرنگی با ایزوله های باکتریایی (جنس های باسیلوس، بروی باکتریوم و اکتینومایسیت) تلقیح شده و گیاه پس از رشد تحت تنش خشکی در سه سطح فشار اسمزی صفر، 4/0- و 8/0- مگاپاسکال قرار گرفت و سپس میزان یون های سدیم و پتاسیم در برگ، ریشه و ساقه گیاهان با استفاده از فلیم فتومتری و کلسیم با روش جذب اتمی اندازه گیری شد. نتایج بیانگر آن است که هر پنج ایزوله ای که دارای توانایی حل کردن فسفات، تثبیت نیتروژن و تولید سیدروفور بودند، قادر به تحمل خشکی تا فشار اسمزی 8/0- بودند. تمامی ایزوله ها در تنش خشکی، شدت کاهش یون ها در برگ، ریشه و ساقه به طور معنی داری کمتر از گیاهان شاهد اثر داشتند  نتایج حاصل از تحقیق حاضر نشان داد که تلقیح باکتریایی ایزوله ها با توجه به تولید سیدروفور و توانایی تثبیت نیتروژن به مقاومت گیاه در برابر تنش خشکی کمک می کند.