اثربخشی درمان هیجانمدار بر دلزدگی زناشویی و تعهد اخلاقی در زوجین متقاضی طلاق

 امروزه رویکردهای گوناگون زوج درمانی و خانواده درمانی با هدف کاهش تعارضات و آشفتگی ارتباطی میان زوجها به وجود آمده است. لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر درمان هیجان مدار بر دلزدگی زناشویی و تعهد اخلاقی زوجین متقاضی طلاق بود.

 روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه ی زوج‌های متقاضی طلاق شهر ملایر درسال 1398 تشکیل می‌دادند که با روش نمونه‏گیری در دسترس 30  زوج انتخاب گردیده و به‏طور تصادفی در دوگروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه‏ی دلزدگی زناشویی پاینز (2003) و پرسشنامه تعهد اخلاقی آدامز و جونز (1997) استفاده شد. گروه آزمایش تحت 12 جلسه ی یک ساعته مداخله درمان هیجان مدار قرار گرفتند. داده ها از طریق آزمون آماری کوواریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

 نتایج حاصل از یافته ها نشان داد که در متغیرهای پژوهش بین گروه کنترل و آزمایش تفاوت معناداری وجود دارد (05/0<p) و نمره گروه آزمایش در مرحله پس آزمون و پیگیری به طور معناداری بهبود یافته بود.

 براین اساس می توان بیان نمود که درمان هیجان مدار بر مولفه های دلزدگی زناشویی و تعهد اخلاقی در زوجین متقاضی طلاق موثر بوده و می توان از این نوع مداخله در مشاوره و درمان زوجی به ویژه زوجین دارای تعارض استفاده نمود.