تاثیر تمرین استقامتی و مکمل اکتاپامین بر غلظت گلوتاتیون پراکسیداز و پروتئین کربونیل در بافت مخچه موش های صحرایی تغذیه شده با DFO

 طبخ غذا با روغن‌های حرارت دیده عمیق (DFO) به دلیل وجود ترکیبات سمی می‌تواند موجب آسیب‌های نورودژنراتیو گردد. با توجه به مصرف روز افزون غذاهای آماده به طبخ ، این مطالعه با هدف تعیین اثر تمرین هوازی و اکتاپامین  بر غلظتPC  و فعالیت آنزیم GPx بافت مخچه در موش صحرایی تغذیه شده با DFO اجرا شد. 

 در یک کارآزمایی تجربی، 30 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با میانگین سنی 20 هفته، وزن 350-300 گرم در 5 گروه: کنترل سالم، دریافت DFO، DFO + تمرین، DFO+ اکتاپامین، DFO + تمرین+اکتاپامین تقسیم شدند. پس از مسمومیت با DFO از طریق گاواژ، اکتاپامین به مدت 4 هفته به صورت درون صفاقی به موش‌ها تزریق شد. تمرین هوازی  روی تردمیل با سرعت 26 متر در دقیقه، 20 دقیقه در روز و 5 جلسه در هفته انجام شد. آنالیزهای شیمیایی به روش الایزا جهت بررسی غلظت پروتیین کربونیل و میزان فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز بر روی بافت مخچه موش‌ها صورت گرفت. 

یافته‌ها: 

نتایج نشان داد غلظت PC در موش دریافت کننده DFO به طور معنا داری افزایش و میزان فعالیت GPx  به طور معنا دار کاهش یافت (05/0 <p). تمرین موجب افزایش معنا دار  فعالیت GPx و کاهش معنا دار  غلظت PC گردید (05/0<p). دریافت اکتاپامین  منجر به افزایش معنا دار فعالیتGPx  و کاهش معنا دار غلظت PC گردید (05/0 <p). اما تعامل اکتاپامین و تمرین بر کاهش سطح PC و افزایش فعالیت GPx  اثر معنا داری  نداشت (05/0 <p).   

نتیجه‌گیری:

 نتایج این مطالعه نشان داد، انجام تمرین استقامتی و مصرف اکتاپامین می‌تواند آسیب‌های اکسیداتیو ناشی از روغن‌های حرارت دیده عمیق در بافت مغز  موش‌های صحرایی را کاهش دهد.