مروری بر استفاده از چارچوب‏های آلی- فلزی به عنوان فوتوکاتالیست برای احیای دی اکسیدکربن

در حال حاضر، ورود و انتشار بی رویه دی اکسیدکربن حاصل از احتراق سوخت های فسیلی به جو یکی از بزرگ ترین نگرانی ها درباره آینده است. در این راستا، توسعه انرژی های پاک مبتنی بر نور خورشید یکی از راه کارهای مناسب برای تامین انرژی در آینده است. فرایند احیای فوتوکاتالیستی دی اکسیدکربن روشی نسبتا نوین است که علاوه بر جمع آوری و ذخیره ‏سازی انرژی خورشید در مواد با ارزش افزوده، از راه مصرف دی‏ اکسید‏کربن اثرات منفی گازهای گلخانه ای را نیز کاهش می دهد. تاکنون نیمه رساناهای مختلفی به عنوان فوتوکاتالیست در فرایند مذکور استفاده شده اند. چارچوب‏های آلی- فلزی با ویژگی های یگانه ای مانند ساختار نواری و الکترونی، قابلیت تنظیم میزان جذب نور و جذب بالای دی اکسیدکربن، بسیار مورد توجه‏ اند. در این مطالعه جنبه های مختلف این مواد و راه های بهبود عملکرد آن‏ها مانند استفاده از حساس کننده های نوری، ترکیب با نیمه رساناهای متداول، استفاده از کاتالیست های مولکولی و عامل دار کردن با گروه های آمینی برای جذب بالاتر دی اکسیدکربن بررسی شده است.