تاثیر ویتامین D3 و اسید لاکتیک بر عملکرد، کیفیت تخم مرغ و جوجه درآوری در مرغان مادر گوشتی

آزمایشی به منظور بررسی تاثیر ویتامین D3 و اسید لاکتیک بر عملکرد، کیفیت تخم مرغ و جوجه درآوری در مرغان مادر گوشتی انجام شد. تعداد 240 قطعه مرغ و 24 قطعه خروس مادر گوشتی سویه راس 308 به مدت 12 هفته (از سن 49 تا 61 هفتگی) در قالب طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل 2×2 شامل دو سطح ویتامین D3 (3500 و 5500 واحد بین المللی) و دو سطح اسید لاکتیک (صفر و 500 میلی گرم در کیلوگرم) در چهار تیمار، شش تکرار و 10 قطعه مرغ و یک قطعه خروس به ازای هر تکرار استفاده شد. در طول دوره آزمایش، صفات عملکرد تولید و جوجه درآوری ثبت، و هر 28 روز یک بار، تعداد چهار عدد تخم مرغ از هر تکرار برای بررسی کیفیت داخلی و خارجی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که اثر اصلی ویتامین D3 در سطوح بالاتر، وزن تخم مرغ را تحت تاثیر قرار داد و باعث کاهش وزن تخم مرغ  شد (05/0>P). اثر اصلی ویتامین D3 در سطوح بالاتر سبب افزایش pH سفیده و کاهش pH زرده شد و درصد پوسته، ضخامت پوسته و وزن مخصوص تخم مرغ را افزایش داد (05/0>P). افزودن اسید لاکتیک باعث بهبود عملکرد شد  (05/0>P). همچنین اسید لاکتیک، جوجه درآوری و ضخامت پوسته را افزایش و تعداد تخم مرغ های شکسته را کاهش  داد (05/0>P)، اما اثر آن بر سایر صفات، معنی دار نبود. اثر متقابل ویتامین D3 و اسید لاکتیک بر فراسنجه های عملکردی، اندازه تخم مرغ و کیفیت پوسته، معنی دار بود (05/0>P)،  به طوری که در سطوح پایین ویتامین D3، افزودن اسید لاکتیک باعث بهبود عملکرد و ضخامت پوسته شد و درصد شکستگی پوسته را کاهش داد (05/0>P). بنابراین استفاده از اسید لاکتیک و ویتامین D3 سبب افزایش درصد تولید، ضخامت پوسته، کاهش شکستگی تخم مرغ، بهبود ضریب تبدیل غذایی و همچنین افزایش تعداد جوجه تولیدی به ازای هر مرغ در اواخر دوره تولید مرغان مادر گوشتی شد.