بازخوانی ادله موافقان و مخالفان نقل معنا

در مورد نقل به معنا و تاثیر آن در اعتبار و حجیت احادیث، دو نگاه بر مذاهب شیعه و اهل سنت سایه افکنده است. عده‏ای از علمای فریقین نقل به معنا را تایید و اخبار منقول به این روش را حجت دانسته و برخی دیگر خلاف آن را اعتقاد دارند. هریک از این دو گروه، باور خود را بر اساس دلایل عقلی و نقلی فراوانی پایه‏گذاری می‏کنند؛ سعی هر دو گروه نیز بر آن است که با نقد دلایل مخالف، درستی ادعای خود را اثبات نماید. نوشتار حاضر با تقسیم‏بندی این دو گروه به موافق و مخالف با روش توصیفی- تحلیلی و نیز با استفاده از منابع کتابخانه‏ای بر آن است که دلایل هر دو دیدگاه را در مورد حجیت نقل به معنا بررسی نماید تا محدوده استفاده از نقل به معنا در میراث حدیثی مسلمانان معلوم شود و نگاه فقها و محدثان دومذهب نسبت به استفاده از این روش، روشن گردد. در نهایت یافته‏ها نشان می‏دهد بیشتر محدثان و فقهای شیعه و سنی با تعیین شرایطی خاص، استفاده از نقل به معنا را در نقل احادیث پذیرفته و به حجیت و اعتبار چنین روایاتی فتوا داده‏اند.