انتخاب ویژگی فرکانسی متمایزکننده افراد معتاد به هروئین از سالم در حین استراحت

هرویین یکی از مواد مخدر اعتیادآور است که با اثر بر روی دستگاه عصبی مرکزی، سبب کاهش تراکم نورون ها در مغز و ایجاد اختلال در تصمیم گیری می شود. در این مقاله به بررسی اثرات هرویین بر عملکرد مغز با مطالعه روابط بین قدرت طیفی سیگنال الکتروانسفالوگرام (EEG) و سوء مصرف هرویین اشاره شده است. به این منظور سیگنال EEG در حال استراحت و انجام فعالیت شناختی از پانزده فرد سالم و پانزده فرد وابسته به هرویین در شانزده کانال در یک جلسه ثبت شد. محدوده فرکانسی زیرباندهای سیگنال EEG برای هر فرد به صورت مجزا محاسبه شد. از روش ولش جهت استخراج توان زیرباندهای فرکانسی سیگنال EEG استفاده شده است. ویژگی های استخراج شده با استفاده از آزمون آماری من-ویتنی و شاخص دیویس بولدین مورد بررسی قرارگرفته اند. نتایج نشان می دهد که گروه وابسته به هرویین در مقایسه با گروه کنترل دارای توان بالاتری در زیرباندهای دلتا (در مناطق پیشانی، مرکزی و گیجگاهی) و تتا (در تمام کانال ها) هستند. در گروه وابسته به مصرف هرویین توان زیرباندهای الفا نسبت به گروه کنترل کاهش یافته است. توان زیرباند  بالای آلفا در لوب پیشانی، گیجگاهی و مرکزی نسبت به سایر زیر باند های فرکانسی و همچنین در لوب های مرکزی، آهیانه و گیجگاهی توان دومین زیر باند پایین آلفا در افراد معتاد کاهش یافته است. براساس معیار دیویس بولدین، توان دومین زیرباند پایین آلفا در کانال T6 از قدرت بهتری در متمایز کردن افراد سالم و وابسته به مصرف هرویین برخوردار است.