ارائه الگوی مدیریت استعداد در سازمان های اطلاعاتی

 زمینه و هدف :

 امروزه مهم ترین دغدغه مدیران توسعه منابع انسانی، حفظ و توسعه استعدادهای سازمانی است و مدیریت استعدادها در خوشنام کردن سازمان ها تاثیر حیرت انگیزی داشته است. مدیریت استعداد نشان دهنده تغییر رویکردی از مدیریت منابع انسانی سنتی به مدیریت منابع انسانی نوینی است که دربرگیرنده توجه به نخبگان سازمان است؛ هدف از پژوهش حاضر ارایه الگوی مدیریت استعداد در سازمان های اطلاعاتی است.

روش شناسی:

 تحقیق حاضر از لحاظ هدف کاربردی، از نظر شیوه گردآوری اطلاعات توصیفی- پیمایشی و از نظر ماهیت ترکیبی از نوع کیفی و کمی است. جامعه آماری در بخش کیفی شامل مدیران و کارشناسان مجرب است که تعداد 14 خبره به عنوان نمونه برای مصاحبه انتخاب شد؛ همچنین در بخش کمی جامعه آماری شامل مدیران میانی سازمان های اطلاعاتی به تعداد 350 نفر است که حجم نمونه 183 نفر تعیین گردید. داده های تحقیق با روش کتابخانه ای و میدانی و با استفاده از ابزار مصاحبه و پرسش نامه گردآوری شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها در بخش کیفی از رویکرد داده بنیاد و در بخش کمی از روش معادلات ساختاری استفاده شده است.

یافته های حاصل الگوسازی معادلات ساختاری، حاکی از آن است که مدیریت استعداد شامل پنج عنصر همچون استعدادیابی داخلی، استعدادیابی خارجی، اجتماعی سازی، توسعه و نگهداری استعدادهاست؛ همچنین، سه عامل از قبیل برند کارفرما، فرهنگ سازمانی و رهبری تحول آفرین نیز به عنوان عوامل موثر بر مدیریت استعداد شناسایی شدند. در این میان سبک رهبری تحول آفرین، بیشترین میزان اهمیت را در زمینه اثرگذاری بر مدیریت استعداد دارد و برند کارفرما و فرهنگ سازمانی از نظر تاثیر بر مدیریت استعداد، در رتبه های بعدی اهمیت قرار دارند.