اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی برکاهش علائم واژینیسموس و افزایش رضایت جنسی در زنان خانه دار

 هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر طرحواره درمانی هیجانی بر کاهش علایم واژینیسموس و افزایش رضایت جنسی در زنان خانه دار می‌باشد. این پژوهش از نوع کاربردی و روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است.

 جامعه مورد مطالعه، در این پژوهش شامل کلیه زنان مراجعه کننده به درمانگاه زنان و زایمان بیمارستان آریا مشهد می باشند. تعداد30 نفر که با تشخیص پزشک معالج دچار اختلال واژینیسم بودند به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به گونه تصادفی در دو گروه 15 نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه اختلال واژینیسموس رییسی (1394) و مقیاس رضایت زناشویی هادسون، هاریسون (1981) است.

 یافته های پژوهش برای فرضیه اصلی پژوهش نشان داد که طرحواره درمانی هیجانی در کاهش اختلال واژینیسموس و افزایش رضایت جنسی در زنان خانه دار تاثیر گذار است و همچنین در فرضیه اول پژوهش تاثیرگذاری مداخلات طرحواره درمانی هیجانی در کاهش علایم واژینیسموس موثر بوده است و ارزیابی دو گروه کنترل و آزمایش نشان داد طرحواره درمانی هیجانی در کاهش علایم اختلال واژینیسموس در گروه آزمایش اثرگذار می باشد. در فرضیه دوم گزارش شده است که طرحواره درمانی هیجانی می تواند منجر به افزایش رضایت جنسی در زنان خانه دار شود، استفاده از طرحواره درمانی هیجانی در دو گروه کنترل و آزمایش تفاوت معناداری را نشان می دهد.

 نتیجه گیری می شود که طرحواره درمانی هیجانی می تواند در کاهش علایم واژینیسموس و افزایش رضایت جنسی زنان موثر باشد.