بررسی معماری تطبیق پذیر طراحی سکونتگاه انسان به کمک اصول معماری و توجه به نیازهای روانشناختی انسان در سیاره مریخ

با توجه‌ به‌ رشد روزافزون جمعیت‌ و کاهش‌ منابع‌ انرژی‌، نیاز به‌ یافتن‌ سیارهای‌ دیگر بعنوان سکونتگاه انسانها بیش‌ از پیش‌ احساس می‌شود. در این‌ راستا سازمان ناسا سالهاست‌ که‌ در پی‌ یافتن‌ سیارهای‌ جدید که‌ برای‌ بشر قابل‌ سکونت‌ باشد به‌ تحقیق‌ و بررسی‌ ماه و مریخ‌، که‌ نسبت‌ به‌ بقیه‌ سیارات بیش‌ترین‌ شباهت‌ را به‌ زمین‌ دارند، پرداخته‌ است‌. با کشف‌ وجود آب در مریخ‌ که‌ عنصری‌ حیاتی‌ و تعیین‌ کننده می‌باشد این‌ تلاش سرعت‌ بیشتری‌ گرفته‌ است‌. انسان همواره برای‌ زندگی‌ به‌ دنبال سرپناهی‌ بوده است‌. از دوره غارنشینی‌ تاکنون پیشرفت‌های‌ بسیاری‌ در ساخت‌ مسکن‌ صورت گرفته‌ و در مریخ‌ نیز با توجه‌ به‌ شرایط‌ متفاوتی‌ که‌ با زمین‌ دارد و محدودیت‌های‌ زیستی‌ آن مانند کمبود اکسیژن و فشار جو و اختلاف دمای‌ شدید و. .. نیاز به‌ سرپناه کاملا ضروری‌ می‌باشد. این‌ سرپناه علاوه بر حفاظت‌ در برابر باد و آفتاب و عوامل‌ جوی‌ مشابه‌ زمین‌، باید با ایجاد فشار و میزان اکسیژن مناسب‌ برای‌ ساکنین‌ محدودهای‌ قابل‌ زیست‌ ایجاد کند. درحالیکه‌ انسان در سطح‌ مریخ‌ نمی‌ تواند بدون لباس و محافظ‌ وارد جو آن شود. علاوه بر نیازهای‌ اولیه‌ انسان به‌ سکونتگاه برای‌ حفاظت‌ در برابر عوامل‌ جوی‌ و محیطی‌، باید به‌ عوامل‌ روانشناختی‌ و آسایش‌ روانی‌ وی‌ برای‌ زندگی‌ در این‌ محل‌ توجه‌ شود. به‌ این‌ منظور در این‌ مقاله سعی‌ شده به‌ کمک‌ معماری‌ و اصول آن و توجه‌ به‌ نیازهای‌ روانشناختی‌ انسان، پیشنهاد هایی برای طراحی معماری داده شود تا هم‌ نیازهای‌ عملکردی‌ را پوشش‌ دهد و هم‌ آسایش‌ روانی‌ و رضایت‌ نسبی‌ برای‌ ساکنین‌ فراهم‌ آورد.