آزمایش مدل رابطه التزام تحصیلی با اهمال کاری تحصیلی، غیبت از مدرسه و عملکرد تحصیلی از طریق نقش میانجیگری پایستگی تحصیلی در دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف آزمایش مدل رابطه التزام تحصیلی و اهمال‌کاری تحصیلی، غیبت از مدرسه و عملکرد تحصیلی با میانجیگری پایستگی تحصیلی در دانش‌آموزان دوره متوسطه دوم استان ایلام انجام گرفت. روش پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان پایه یازدهم مقطع متوسطه استان ایلام بود. نمونه تحقیق شامل 625 نفر بود که با روش خوشه‌ای انتخاب شدند. داده‎ها با استفاده از پرسش‌نامه‌های التزام‌ تحصیلی ریو و تسنگ (2011)، پایستگی‌ تحصیلی مارتین و مارش (2008) و اهمال‌کاری تحصیلی سولومون و راث بلوم (1984) جمع‌آوری شد. برای محاسبه نتایج از روش مدل‌یابی معادلات ساختاری استفاده شد. شاخص‌های مدل نشان داد که مدل برازنده داده‌هاست. نتایج نشان داد که بین التزام تحصیلی با پایستگی ‌تحصیلی، پایستگی تحصیلی با عملکرد تحصیلی دانش‌آموران رابطه مستقیم مثبت و معناداری وجود دارد. بین پایستگی تحصیلی با اهمال‌کاری تحصیلی و غیبت از مدرسه دانش‌آموزان و اهمال‌کاری تحصیلی با عملکرد تحصیلی و غیبت از مدرسه با عملکرد تحصیلی رابطه مستقیم منفی و معناداری وجود دارد. بین التزام تحصیلی با اهمال‌کاری تحصیلی و غیبت از مدرسه با میانجی‌گری پایستگی تحصیلی رابطه غیر‌مستقیم منفی و عملکرد تحصیلی رابطه غیر‌مستقیم مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین بین پایستگی تحصیلی با عملکرد تحصیلی دانش‌ آموزان از طریق اهمال‌کاری ‌تحصیلی و غیبت از مدرسه رابطه چندگانه غیر‌مستقیم معنادار وجود دارد. نتایج حاکی از تایید نقش میانجیگری پایستگی تحصیلی بین التزام تحصیلی با غیبت از مدرسه، اهمال‌کاری تحصیلی و عملکرد تحصیلی است.