گزارش تحلیلی کشت پاییزه چغندرقند در سال زراعی 1401-1400

سطح زیرکشت چغندرقند پاییزه در سال زراعی 1401-1400 نسبت به سال قبل در حدود پنج هزار هکتار (از 26 به 21 هزار هکتار) کاهش یافت که بخش عمده آن مربوط به استان خوزستان و ناشی از محدودیت منابع آب بود. عملکردریشه از 53 تن به 68 تن در هکتار افزایش و عیار قند از 14/81 به 14/64 درصد کاهش یافت. افزایش عملکرد باعث گردید با وجود کاهش سطح زیرکشت، چغندرقند تولیدی نسبت به سال قبل افزایش و از 1/41 به 1/43 میلیون تن رسید. فعالیت مجدد کارخانه قند اهواز بعد از 15 سال و افزایش دو برابری سطح زیرکشت در استان های کرمانشاه و فارس، افزایش عملکردریشه در کلیه مناطق و فعالیت کارخانه های قند اقلید و کوار در کشت پاییزه استان فارس از اتفاقات خوب دراین سال زراعی بود. طولانی شدن دوره برداشت تا 30 تیرماه در استان خوزستان، ساقه روی مزارع در استان کرمانشاه در نتیجه استفاده از رقم نامناسب و پایین تر بودن دمای هوا طی زمستان و نیز ساقه روی در برخی مناطق استان فارس ازجمله چالش های کشت پاییزه چغندرقند در سال زراعی 401-1400 بود. هزینه بالای تولید چغندرقند و پایین بودن میانگین عملکرد در مناطق جدید ازجمله مواردی است که ممکن است کشت پاییزه را در این مناطق با چالش مواجه سازد. از این رو توسعه و پایداری تولید چغندرقندپاییزه نیاز به کاهش هزینه های تولید، افزایش عملکردریشه، عیار و استفاده بهینه از منابع آب می باشد که با برنامه ریزی صحیح و انتقال یافته های تحقیقاتی به عرصه های تولید، قابل دستیابی خواهد بود.