نقش تفاوت های قومیتی بر تجربه مصرف سیگار نوجوانان در ایران: مطالعه مقطعی شهر ورامین

شرکت در فعالیت های اوقات فراغت با همسالان و جمع های خانوادگی مفید است، اما برخی فعالیت ها مانند سیگار کشیدن ممکن است باعث افزایش رفتارهای مضر برای سلامتی شوند. این اولین مطالعه ای است که به بررسی چگونگی درک دانش آموزان شهر ورامین، تهران، ایران از مصرف سیگار در اوقات فراغت می پردازد.

این مطالعه مقطعی در سال 1390 انجام شد و بر روی 319 نوجوان مدرسه ای (16 تا 18 ساله) شهرستان ورامین تهران انجام شد که پرسشنامه ای ناشناس خود ایفا در مورد مصرف مواد دخانی را تکمیل کردند. در مقیاس لیکرت پس از تکمیل پرسشنامه ها، داده ها با استفاده از آزمون های فراوانی (درصد)، t-test (دو نمونه ای مستقل)، تحلیل واریانس (ANOVA یک طرفه)، ضرایب همبستگی کندال و پیرسون و آزمون کای اسکویر (کمتر) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. از 0.01).

یافته ها: 

در مجموع، پنج قومیت در جمعیت هدف مورد بررسی قرار گرفتند. مصرف دخانیات در میان قومیت های عرب، فارس و لر به ترتیب با میانگین نمرات 4، 3.6 و 3.41 با میانگین نمرات 2.86، 2.36 و 2 بیشتر از سیگار در میان ترک ها، سایر اقوام و کردها بود. استعمال دخانیات در مجامع خانوادگی، سطوح بسیار پایین و پایین به ترتیب بیشترین فراوانی 72 و 61 را دارند، در حالی که سیگار کشیدن در جمع دوستان، سطوح متوسط و بالا به ترتیب بیشترین فراوانی را دارند، یعنی به ترتیب 99 و 57 با (Sig: 0.000).) کمتر از 0.01 است.

نتیجه گیری: 

این نیاز به هوشیاری و پاسخگویی به نابرابری های جنسیتی و قومیتی در رابطه با الگوی عوامل خطر و عوامل محافظتی را تقویت می کند. بنابراین، فعالیت های اوقات فراغت و قومیت ممکن است عوامل کلیدی برای تنظیم برنامه های پیشگیری با ویژگی ها و نیازهای منحصر به فرد آنها باشد.