مقایسه سبک های ابراز وجود، حل تعارض و دلبستگی در زنان متاهل عادی و دارای تجربه ی طلاق عاطفی

این پژوهش با هدف شناسایی سبک های حل تعارض، ابرازوجود و دلبستگی در زنان با تجربه طلاق عاطفی و زنان عادی (بدون تجربه طلاق عاطفی) انجام شد. این پژوهش از نوع علی مقایسه ای بود و از میان زنان متاهل ساکن شهر تهران تعداد 376 نفر به شیوه نمونه گیری خوشه ای تصادفی که حداقل 5 سال از ازدواج شان گذشته بود انتخاب شدند. شرکت کنندگان پرسشنامه های مورد نظر را تکمیل کردند. به منظور توصیف داده ها، نخست میانگین و انحراف استاندارد نمره‎های آزمودنی ها در سبک های حل تعارض (یکپارچه، ملزم شده، مسلط، اجتنابی و مصالحه)، سبک های دلبستگی (اضطرابی و اجتنابی) و ابراز وجود در دو گروه زنان دارای تجربه طلاق عاطفی و عادی (بدون تجربه طلاق عاطفی) ارایه شده است. یافته ها نشان داد بین دو گروه زنان با تجربه طلاق عاطفی و عادی در ابراز وجود سبک های حل تعارض و دلبستگی تفاوت آماری معنادار وجود دارد. به این معنی که زنانی که طلاق عاطفی را تجربه کرده بودند به طور معناداری دارای ابراز وجود پایین تر نسبت به زنان عادی بودند و بیشتر از سبک های حل تعارض اجتنابی و مسلط استفاده می کنند. در حالی که زنان عادی و بدون تجربه طلاق عاطفی به صورت معناداری نسبت به زنان با تجربه طلاق عاطفی بیشتر از سبک های حل تعارض یکپارچه و مصالحه استفاده می کنند. هم چنین یافته ها بیانگر این است که زنانی که طلاق عاطفی را تجربه کرده اند به طور معناداری از سبک دلبستگی اجتنابی بالاتری نسبت به زنان عادی برخوردار هستند در حالی که زنان عادی به صورت معناداری نسبت به زنان با تجربه طلاق عاطفی سبک دلبستگی اضطرابی بالاتری داشتند.