راهبردهای تنظیم شناختی هیجان بر خودمراقبتی در بیماران قلبی- عروقی: بررسی نقش میانجی شفقت به خود

 مقدمه :

بیماری های قلبی- عروقی به عنوان یک اختلال مزمن متاثر از عوامل روان شناختی است. این مطالعه با هدف تعیین راهبردهای تنظیم شناختی خودمراقبتی با میانجی گری شفقت به خود در بیماران قلبی انجام گردید.

مطالعه ی مقطعی از نوع همبستگی به شیوه ی مدل یابی معادلات ساختاری اجرا گردید. جامعه ی پژوهش، بیماران قلبی 70-25 ساله ی مراجعه کننده به مراکز آموزشی اصفهان در سال 1398-1399 بودند. 400 بیمار با نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و به پرسش نامه های تنظیم شناختی هیجان Garnefski، شفقت به خود Neff رفتار مراقبت از خود در بیماران نارسایی قلبی Jarasma پاسخ دادند. تجزیه وتحلیل داده ها به روش همبستگی  Pearsonو رگرسیون سلسله مراتبی همزمان انجام شد.

نتایج نشان داد بین نمره ی تنظیم هیجانی مثبت با شفقت ورزی به خود (0/020 = P؛ 0/116 = r) و با خودمراقبتی (0/001 = P؛ 0/205 = r) همبستگی مستقیم و معنی دار وجود داشت. با توجه به ضریب تاثیر غیرمستقیم 046/0 = β از نقش میانجی شفقت ورزی به خود در ارتباط بین تنظیم هیجانی مثبت و خودمراقبتی حمایت شد. همچنین ضریب تاثیر غیرمستقیم 0/046 = β شفقت ورزی به خود می تواند میانجی مطلوبی بین تنظیم هیجانی منفی و خودمراقبتی باشد.

راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و شفقت به خود می تواند بهبود خودمراقبتی در بیماران قلبی را تبیین نماید و شفقت به خود میانجی گر مهم تلقی می شود. به درمانگران پیشنهاد می شود به خودشفقتی و سرمایه ی روان شناختی توجه نمایند، زیرا آگاهی از متغیرها می تواند موجب ارایه ی خدمات با کیفیت به بیماران شود.