معرفی مدلی کیفی برای آموزش شهروندی در مخاطرات محیطی با تکیه بر گرندد تئوری (مطالعه موردی: آتش سوزی بزرگ)

فاجعه فرو ریختن ساختمان مرتفع پلاسکو در مرکز تهران، همه مردم ایران را در بهتی عظیم فروبرد. شدت واقعه هرچند با ابعاد فاجعه یازدهم سپتامبر نیویورک قیاس پذیر نیست، به لحاظ شکلی و نحوه ریزش ساختمان در افکار عمومی جهان، همان فضای وحشتناک و بهت آور را تداعی کرد. پیش بینی می شود که با آموزش شهروندان می توان خسارات این گونه حوادث را کاهش داد. هدف تحقیق حاضر معرفی مدلی برای آموزش شهروندی در مخاطرات محیطی (بحران های آتش سوزی بزرگ) با تکیه بر گرندد تیوری است. توسعه کمی فعالیت های پژوهشی در جوامع دانش بنیان و توسعه یافته و در حال توسعه روندی دایمی و مستمر است و تنوع در روش های مختلف پژوهشی نیازمند رویکرد جدیدی از روش ها و مدل های تحقیقاتی است. بنابراین رویکرد تحقیق حاضر از نوع کیفی است. ابزار تحقیق حاضر مصاحبه بود که از پنل نخبگان جمع آوری شد. نخبگان انتخاب شده در این پژوهش فرماندهان آتش نشانی و آسیب دیدگان درگیر در بحران ساختمان پلاسکو بودند که از بین آنها 15 نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند. براساس نتایج مهم ترین مقوله های استخراج شده، نوآوری شرایط توسعه آموزش و پیشگیری، مشارکت، فعالیت های آموزشی، اثربخشی دوره های آموزشی در آتش سوزی بزرگ و پیامدهای آن است. طراحی هر طرح جامع آموزش عمومی، فرایندی مشارکتی است که حاصل آن را می توان در وجود سیستم کنترل و حفاظت مدون در برابر حریق دید. آموزش شهروندی عمومی و افزایش آگاهی مردم از طریق آموزش شهروندی کوتاه مدت، آموزش از طریق رسانه های عمومی مانند رادیو، تلویزیون، روزنامه ها و بروشورهای محلی را مهم ترین نمودهای فعالیت های پیشگیرانه از حریق دانست.