تاثیر هشت هفته تمرین استقامتی بر مقدار پروتئین KIF5B بافت عضله نعلی و بازکننده ی طویل انگشتان رت های نر سالمند نژاد ویستار

مقدمه:

 هدف از پژوهش حاضر، تعیین تاثیر هشت هفته تمرین استقامتی بر مقدار پروتیین KIF5B بافت عضله ی نعلی و بازکننده ی طویل انگشتان در رت های نر سالمند نژاد ویستار بود.

تعداد 12 سر رت نر سالمند با میانگین سنی 18 تا 24 ماه و میانگین وزنی 21/29 ± 407/83 گرم و تعداد 6 سر رت جوان با میانگین سنی هشت تا ده هفته و میانگین وزنی 10/36 ± 180/67 گرم به طور تصادفی در 3 گروه 6 سری (تمرین استقامتی سالمند، شم تمرین سالمند و شم تمرین جوان) تقسیم شدند. گروه تمرین استقامتی سالمند برای هشت هفته، هر هفته 5 روز به مدت 15 تا 60 دقیقه با شدت 15-7/5 متر در دقیقه روی نوارگردان به دویدن تداومی پرداختند. برای اندازه گیری مقدار پروتیین KIF5B از روش الایزا و برای آزمون فرضیه ها از تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی Tukey استفاده شد.

به دنبال سالمندی مقدار پروتیین KIF5B عضله ی نعلی و بازکننده ی طویل انگشتان به طور معنی داری کاهش یافت. هشت هفته تمرین استقامتی، باعث افزایش معنی دار مقدار پروتیین KIF5B در عضله ی نعلی و بازکننده ی طویل انگشتان نسبت به گروه شم تمرین سالمند شد. نسبت وزن عضله ی نعلی و عضله ی بازکننده ی طویل انگشتان نسبت به وزن بدن در گروه تمرین استقامتی نسبت به شم تمرین سالمند افزایش معنی دار داشت.

به دنبال یک دوره تمرین منظم استقامتی، مقدار پروتیین KIF5B در عضله ی نعلی و بازکننده طویل انگشتان و همچنین سرعت اوج دویدن رت های نر سالمند افزایش یافته و باعث کاهش سارکوپنیا از طریق افزایش وزن نسبی عضلات نعلی و بازکننده ی طویل انگشتان در آن ها می شود.