نقش دیپلماسی دفاعی در تامین نیازهای پدافند غیر عامل جمهوری اسلامی ایران

دیپلماسی دفاعی از مولفه ها و مبانی دفاع محسوب میشود و میتوان آن را بخشی از الزامهای راهبردی کشورها دانست. این نوع دیپلماسی به عنوان مکمل دیپلماسی سیاسی، مقوله ای است که بیشتر از سویسازمان دفاعی کشورها مورد پیگیری قرار می گیرد. این سازمانها تلاش دارند با استفاده از ظرفیتهای سخت افزاری و نرم افزاری این مقوله، تعاملاتی را با بازیگران بیرونی برای تامین بهتر منافع ملی و بهبود شاخصهای امنیت ملی برقرار نمایند بنابراین هدف این مقاله بررسی نقش دیپلماسی دفاعی در تامیننیازهای پدافند غیر عامل کشور است که متناسب با هدف اصلی، سیوال تحقیق به این صورت مطرح استکه دیپلماسی دفاعی در تامین نیازهای پدافند غیر عامل کشور چه نقشی دارد؟ در این راستا ضمن بررسیموضوع در حوزه تحقیقات کاربردی و استفاده از روش نمونه گیری هدفمند به شیوه گلوله برفی تا حد تحصیل اشباع نظری، با انجام مصاحبه با تعداد 21نفر از خبرگان و متخصصان امر که دارای تجربه کاری درحوزه های مرتبط با دیپلماسی دفاعی و پدافندغیرعامل در سطوح عالیه سازه های دفاعی، علمی و تحقیقاتی در سطح نیروهای مسلح ج.ا.ایران و وزارت دفاع بوده و عمدتا از سوابق خدمتی در محیطهای دیپلماتیکو بین الملل نیز برخوردار بودند، نظرات خبرگان جمع آوری و موضوعات مرتبط با هر سوال کدگذاری گردید،همچنین پس از مشخص نمودن مقوله های محوری و تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق این نتیجه حاصل شد که دیپلماسی دفاعی میتواند نقش موثری در تامین نیازهای پدافندغیرعامل کشور مرتبط با حوزه دیپلماسی دفاعی و محیط خارج کشور در سه حوزه محوری شامل پایش تهدیدات، نیازهای دانشی و انتقال فناوریهای نوین و اقلام راهبردی و سخت افزارهای حساس مرتبط با حوزه های پنجگانه پدافندغیرعامل (سایبری،زیستی، شیمیایی، الکترونیک و...) و هم چنین نیازهای مرتبط با مشارکت ها و همکاری های بین المللی واحقاق حقوق در نهادها و سازمانهای بین المللی داشته و درمجموع نقشی هم افزایانه در افزایش بازدارندگی،کاهش آسیب پذیری، ارتقای پایداری ملی در مقابله با تهدیدها و اقدامات نظامی دشمن ایفا نماید