ارزیابی مدل های فیزیکی- تجربی تبخیر - تعرق مرجع با استفاده از لایسیمتر وزنی (مطالعه موردی: تبریز)

استفاده از داده های اندازه گیری شده برای بررسی مدل های برآورد کننده تبخیر و تعرق مرجع (ET0) در مطالعات مختلف به خاطر مشکلات موجود در اندازه گیری ها به صورت محدود انجام گرفته است. گونه چمن و نوع بافت خاک مورد استفاده در لایسیمترها در مطالعات مختلف با هم متفاوت است در حالی که این عوامل بر مقدار اندازه گیری های لایسیمتری تاثیرگذار است. در این مطالعه، 19 مدل فیزیکی- تجربی و تجربی در گروه های ترکیبی، تابشی، دمایی و انتقال جرم برای سه سال متوالی (1396-1398) با اندازه گیری های لایسیمتری در منطقه تبریز با اقلیم نیمه خشک واقع در شمالغرب ایران مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین جهت بررسی تاثیر گونه های گیاهی مرجع و بافت خاک بر میزان ET0، دو گونه چمن شامل فستوکا آروندیناسه و لولیوم پرنه در سه بافت خاک لوم شنی، رسی و لوم سیلتی در لایسیمترهای وزنی اندازه گیری شدند. مدل های Kimberly Penman-1996 (KP)، Penman-1963، FAO.ppp.17 Penman (FAO.ppp.17)، FAO24 Blaney Criddle (FAO24 BC)،FAO56 Penman Monteith (FAO 56 PM)  بهترین عملکرد را در بین مدل های مورد استفاده نشان دادند. مقایسه گروهی مدل ها نشان داد گروه ترکیبی بهترین عملکرد را داشته است. مقایسه ET0 برآورد شده با لایسیمترهایی که با خاک لوم شنی پر شده اند مطابقت بیشتری نسبت به لایسیمترهای لوم سیلتی و رسی نشان داد. بررسی تاثیر گونه چمن بر عملکرد مدل ها بیانگر دقت بالای مدل های تجربی در لایسیمترهای با چمن لولیوم نسبت به چمن فستوکا می باشد.